Nowy Jork, 1973 rok. Razem ze swoimi partnerami, Finestra (Bobby Cannavale), prezes American Century Records, jest o krok od sprzedaży swojej upadającej firmy German Polygram, w transakcji, która obejmuje zbliżającą się umowę na dystrybucję z Led Zeppelin. Ale po katastrofalnym spotkaniu, to jest jasne, że ta sprzedaż jest w niebezpieczeństwie.

Zmierzając do domu w Greenwich w stanie Connecticut, Richie jedzie naokoło, aby mieć niezaplanowane spotkanie z Lesterem Grimesem (Ato Essandoh), artystą muzycznym, z którym ma skomplikowaną historię. Z myślami Lestera ciążącymi na nim, Richie zmierza do biura, gdzie, oprócz sytuacji z Led Zeppelin, dowiaduje się, że ma inny problem: Bobastyczny Frank “Buck” Rogers (Andrew Dice Clay), właściciel sieci stacji radiowych, zamierza bojkotować American Century ze względu na obrazę ze strony jednego z artystów wytwórni.

W trybie kryzysowym, Richie daje swojemu wydziałowi A&R mandat, aby znaleźć nowych artystów, co składnia asystenta Jamiego Vine’a (Juno Temple) doprowadzenia Nasty Bits, proto-punkowego zespołu niepodobnego do czegokolwiek co wcześniej słyszał.

Tymczasem Richie werbuje podejrzanego niezależnego gościa od promocji, Joe Corso (Bo Dietl), do pomocy w sytuacji z Buckiem Rogersem. Po trzydniowym braniu koki, Corso wzywa trzeźwego Richiego do domu Rogersa, gdzie sprawy idą strasznie nie tak.

Pomimo kłopotów American Century, Richie dowiaduje się, że Plygram zgodziło się kupić firmę mimo wszystko. Tego wieczoru, z zarówno Lesterem jak i Buckiem Rogersem na głowie, brutalnie wraca do nałogu, niszcząc łazienkę w swoim domu w Connecticut i poważnie zagrażając swojemu związkowi z żoną, Devon (Olivia Wilde), i ich dwójką dzieci.

Richie ostatecznie okazuje się być bez koki i działa na własną rękę, ciągnięty przez tłum młodych ludzi do Mercer Arts Center na Manhattanie, gdzie widzi występ New York Dolls, a jest to noc, która umieszcza go na zupełnie nowym kursie.