Faraon Echnaton umiera otruty przez wiernego sługę. Na tron wstępuje jego syn, 9-letni Tutanchamon. Mija dziesięć lat. Młody faraon jest żonaty ze swoją przyrodnią siostrą Anchesenamon. Para nie ma dzieci, a dziewczyna kocha się z wzajemnością w Ka, najlepszym przyjacielu brata. Faktyczną władzę w kraju sprawują wezyr Aj i generał Horemheb. Tutanchamon postanawia wyrwać się spod ich kurateli. Obejmuje dowództwo nad armią w bitwie z Mitannijczykami. W trakcie walki zostaje ciężko ranny.

Generał Horemheb pozostawia ciężko rannego faraona na polu walki i razem z Ka wraca triumfalnie do Teb. Konającego władcę znajduje miejscowa dziewczyna, Suhad. Pielęgnuje go, nie wiedząc, z kim ma do czynienia. Gdy po pewnym czasie przyprowadza go do rodzinnej wsi, od rodziców Suhad Tutanchamon dowiaduje się, że tron Egiptu ma objąć nowy faraon. Młody władca decyduje się wrócić do Teb. Wcześniej jednak musi uwolnić z mitannijskiej niewoli Lagusa, towarzysza walki, jedyną osobę, której ufa. W misji pomaga jej Suhad.