Koronacja Elżbiety to wielka sprawa - i nie chodzi tylko o ucieszenie tych, którzy mówią, że jej małżeństwo z Edwardem IV nie jest legalne. Teraz Królowa, ona i jej matka Jacquetta pracują, aby wyswatać jej rodzeństwo ze szlachtą, a tym samym zapewnić bezpieczeństwo swojej rodzinie, a także stworzyć rodzinę królewską lojalną Edwardowi jak przynosi pokój Anglii.

Lancastrianie są pozbawieni swoich tytułów. Margaret Beaufort kipie ze złości, kiedy jej syn Henryk Tudor traci swój tytuł; ona wyżywa się na swoim drugim mężu Henryku Staffordzie tak, aby coś z tym zrobił. Ale Stafford nie może; Yorkowie rządzą teraz Anglią, a Margaret musi to zaakceptować. Syn Margaret Beaufort, Henryk jest pod opieką jej szwagra, Jaspera odkąd ona poślubiła Stafforda, a jej desperacko brakuje najmłodszego syna.

Isabel i Anne Neville są również oburzone wzrostem władzy rodziny Rivers - wszyscy młodzi szlachcice zostaną wydani za siostry Elżbiety. Co gorsza, Elżbieta sprawiła, że ich ojciec już nie sprawuje kontroli nad Królem Edwardem IV. Warwick mówi swoim córkom, aby się nie martwiły, ponieważ ma plan - poprosi Króla, aby jego bracia George i Ryszard poślubili Isabel i Anne.

Margaret jest zmuszona uczestniczyć w ślubie bratanka swojego męża Harry'ego Stafforda z siostrą Elżbiety, Katarzyną - oboje są małymi dziećmi. Matka Margaret, Lady Beauchamp jest zawsze okrutna dla Margaret i zrozpaczona śpieszy do kaplicy, aby zapytać Boga, dlaczego musi znosić tak wielki ból? Wydaje się, że Bóg daje jej odpowiedzieć, kiedy Margaret ma wizję.

Elżbieta ma córkę, księżniczkę Elżbietę, a także dwie kolejne, ale upragniony syn się nie pojawia.

Warwick łapie Henryka VI, ale jest w szoku, kiedy pomimo świetnej służby, Edward nadal odmawia mu, aby jego bracia poślubili Isabel i Anne. Elżbieta i Jacquetta triumfują, wyobrażając sobie, że są bezpieczne jeśli chodzi o władzę i złość wpływowej osoby, ale obie się mylą. Warwick potajemnie łączy siły z bratem Edwarda, Georgem - on i Isabel biorą ślub.

Isabel jest zrozpaczona, kiedy dowiaduje się, że jej nowy mąż i jej ojciec wypowiedzieli wojną królowi: jej małżeństwo było sygnałem do powstania - ona i jej siostra są jedynie pionkami w grze ojca. Warwicka planuje uczynić George'a królem.

Edward IV jest wściekły i to jest jasne, że własna matka Edwarda również bierze udział w tym buncie, stara plotka, że Edward nie jest synem swojego ojca znów się pojawia. Warwick i George chcą, aby Edward uznał, że jego małżeństwo to fikcja.

Elżbieta udaje się z wizytą do Norwich, kiedy Edward czeka na swoich wrogów, którzy mają zaatakować Nottingham. Ale biorą go z zaskoczenia, a Warwick bierze go do niewoli. Brat Elżbiety, Anthony pojawia się z najgorszą wiadomością ze wszystkich. Ich ojciec i brat John nie żyją: zostali pojmani i ścięci bez postawienia zarzutów czy procesu, po prostu na rozkaz Warwicka. Elżbieta jest zdruzgotana - jej uczucie do Edwarda kosztowało ją zbyt wiele.

Margaret Beaufort jest uradowana, kiedy słyszy o schwytaniu Edwarda. Odwiedza swojego najmłodszego syna Henryka Tudora w zamku Pembroke i mówi mu, że będzie królem - Bóg powiedział jej to w wizji. Stafford jest przerażony tą zdradziecką rozmową. Margaret pisze do brata króla, George'a i obiecuje mu swoją pomoc, jeśli zwróci jej synowi tytuł.

U podnóża wieży Tower, Elżbieta poprzysięga, że zobaczy Warwicka i brata Edwarda, George'a martwych za zabicie jej ojca i brata...