Anrão uniemożliwia strażnikom zabranie dziecka. Joquebede ucieka nad rzekę i wypuszcza na nią koszyk z niemowlęciem. Następnie wraca do domu, gdzie znajduje ciężko rannego męża. Orientuje się także, że Miriã zniknęła. Dziewczynka tymczasem biegnie wzdłuż rzeki za koszykiem z bratem i widzi jak ten zmierza w stronę pałacu. Disebek wyznaje Yunetowi, że spodziewa się jego dziecka, a nie Pasera. Henutmire wyławia z rwącej rzeki koszyk i wpada w zdumienie, gdy znajduje w nim niemowlę. Yunet rozpoznaje derkę, w którą owite jest dziecię i mówi jej, że to syn Hebrajczyków. Kobieta postanawia zaopiekować się osieroconym chłopcem i nadaje mu imię Mojżesz. Miriã wraca do domu i obwieszcza rodzicom, że jej brat przeżył. Tuya ostrzega Henutmire, że faraon nie daruje życia hebrajskiemu dziecku. Joquebede przychodzi do pałacu i oferuje się zostać mamką Mojżesza. Henutmire powierza jej w opiece niemowlę oraz obiecuje ochronę strażników. Seti zgadza się spełnić jedno życzenie Henutmire w zamian za jej rękę. Ona prosi go o wycofanie dekretu o zabijaniu potomków Hebrajczyków płci męskiej. Anrão wierzy, że Bóg ocalił Mojżesza, gdyż ma wobec niego plany. Faraon wycofuje dekret o dzieciobójstwie. Bomani zmusza Anrão do powrotu do pracy. Mężczyzna nie wytrzymuje ciężaru obowiązków i umiera od ran oraz z wycieńczenia. Joquebede i Miriã opłakują jego śmierć.