Arek Tobiasz
| 25-02-2015, 18:09:27
Michael Hirst zna swoją historię. Brytyjski scenarzysta stał się znany jako scenarzysta dwóch filmów o Elżbiecie z Cate Blanchett i jako twórca królewskiej opery mydlanej Showtime "Tudorowie", nie wspominając o jego pracy w papieskiej sadze "Rodzina Borgiów" i ponownej opowieści o Arturze dla stacji Starz "Camelot". Ale to był zaledwie prolog do "Wikingów", śmiałej i krwawej epickiej opowieści skupionej na wieku skandynawskiej ekspansji pełnej grabieży, która rozpoczęła swój trzeci sezon w poprzednim tygodniu.
Jak przy "Tudorach", Hirst pisze każdy odcinek serialu. Kiedy rozmawialiśmy przez telefon, śmiał się trochę z jego pracy: "Spędziłem tak wiele czasu sam tutaj, w mojej małej klatce w moim ogrodzie w Oxfordshire". Jego pisarska pustelnia jest ozdobiona zdjęciami Henryka VIII, Johna Lennona i W.B. Yeats - nie tak złe podsumowanie wpływów, które wyprodukowały "Wikingów", serial, który jest równie zuchwałym podżeganiem do wojny, rock-and-rollowym puszeniem i poetycką inkwizycją.
Co do finałowych momentów drugiego sezonu, Ragnar stał się królem. Jaki jest pierwszy ruch króla Ragnara w trzecim sezonie?
Ragnar nigdy nie chciał władzy dla niej samej. To nie jest jedyna rzecz, która się liczy. To nie jest "Gra o tron". Ragnar stał się earlem, a potem królem, ponieważ musiał tak zrobić, w celu przezwyciężenia sił, które nie pozwoliły mu zrobić tego czym był zainteresowany. Trzeci sezon naprawdę zaczyna się od pytania: Co to znaczy być królem? Dlaczego chcesz władzy? Jak zamierzasz ją wykorzystać?
Ragnar odpowiada na swoje własne pytanie: "Władza pozwala mi próbować i założyć tę osadę w Wessex, na ziemi, którą król Egbert nam dał". To jakoś nieseksowne! To nie jest najseksowniejsza rzecz, którą jakakolwiek główna postać kiedykolwiek zrobiła. Ale ludzie, taka jest prawda. To jest tym czym Wikingowie byli zainteresowani. Ragnar nie jest zainteresowany grabieniem. Jest zainteresowany osadą dla jego ludzi. Jest farmerem - i nie było bogatych gruntów rolnych w Skandynawii.
Jest również napędzany, jak zawsze, przez swoją ciekawość. Czuje, że jest związany z Odynem, który jest bogiem poezji i ciekawości. Stracił oko, aby spojrzeć do tej studni wiedzy. Ragnar chce przypatrzeć się tej studni. Chce wiedzieć co jest po drugiej stronie. Anglia jest pierwszym przystankiem. Teraz chce udać się do Francji. Słyszał o Paryżu. To go intryguje.
Jeśli chodzi o narracyjny i czysto geograficznym poziomie, ten serial staje się większy z każdym sezonem. Byliście zaniepokojeni rozszerzeniem "Wikingów" dalej przez wysłanie ich do Paryża?
Byłem zaniepokojony o produkcję. W Ameryce, jeśli robisz serial telewizyjny, każdy sezon jest tańszy niż poprzedni. Ponieważ wybudowałeś plan zdjęciowy. Jeśli myślisz o "West Wing", mieli trzy plany zdjęciowe, i zbudowali je w pierwszym sezonie. Ale każdy kolejny sezon dla nas jest coraz droższy! Wikingowie byli podróżnikami. Budowali łodzie, a udawali się do różnych miejsc. Zabieramy widzów z nami na te wyprawy eksploracyjne.
I Paryż jest kolejnym miejscem, do którego się udajemy. I nienawidzę tego mówić, ludzie, ale Wikingowie zaatakowali Paryż z setką statków i trzema tysiącami ludzi. I studio jest jak: "Tak, ale w pierwszym sezonie mieliśmy jedną łódź i trzydziestu ludzie". [Śmiech] Nie używamy za wielu efektów cyfrowych, w porównaniu z innymi serialami. Nasi aktorzy walczą, i wiosłują na łodziach, i jeżdżą konno. Nie mogę się doczekać, aby to zobaczyć: Atakujemy mury Paryża, z wszystkimi tymi drabinami i setkami statystów, a ludzie będą wchodzić na drabiny, a my je podpalamy.
Jeśli chodzi o szybki rozwój postaci, trudno konkurować z Lagerthą - która wzrosła od bycia farmerką do stania się earlem, wraz z kilkoma małżeństwami za sobą. Jakie to było, aby rozwijać jej postać, szczególnie teraz jak doszła do swojej własnej władzy.
Nie ma drugiej takiej jak ona w telewizji. Kobieta, która jest żoną, matką, i która kopie tyłki każdego dnia. Jest równa Ragnarowi. Postanowiła się rozwieść z nim ze względu na jego zdradę. To jest coś kobiety Wikingów mogły rzeczywiście wtedy zrobić. Dostajemy się do drugiego sezonu, a dla dobra swojego syna poślubia innego earla, który nadużywa siły. Pamiętam Katheryn [Winnick, która gra Lagerthę] jak powiedziała do mnie: "Nie jestem pewna czy moi fani przyjmą to dobrze". Powiedziałem: "Reprezentujesz kobiety! Kobiety dzisiaj i kobiety w mrocznych wiekach miały ten sam problem". Zaufała mi, aby przeciągnąć ją przez to. Sprawa z Lagerthą jest taka, jeśli chodzi o kobietę wtedy jak i dzisiaj, że nie ma łatwej drabiny, po której można się wspiąć. Za każdym razem jak dochodzić do pozycji autorytetu czy władzy, będzie jakiś męski drań, który chce cię pokonać.
Lubię pisać kobiece postacie, ponieważ jakoś poznałem to dobrze jak pisałem Elżbietę. Również zrobiłem swoje badania na uniwersytecie pod kątem krótkich opowiadań Henry'ego Jamesa. Jamesa napisał "Porter damy", i powiedział, że wolał pisać o kobiecych postaciach, ponieważ są bardziej złożone.
Zakończyliście produkcję trzeciego sezonu. W idealnym świecie, czy masz poczucie tego jak długo chcesz, aby ten serial trwał?
Czuję jakbym dopiero co zaczął. Zawsze myślałem, że to było bardzo sprytne dla mnie, aby wybrać Ragnara jako główną postać. Wiedziałem, że miał wielu synów, i wiedziałem, że co synowi robili niesamowite rzeczy. Więc wiedziałem, że mam długą, długą historię do opowiedzenia. Jeśli zostaniemy przedłużeni o kolejny sezon, zamierzamy zrobić o wiele więcej odcinków. Już piszę z nadzieją, że będziemy mogli ruszyć dalej z tymi nowymi odcinkami. Jestem w czwartym sezonie. Są niesamowite rzeczy, które będą miały miejsce.
Pytali mnie, kiedy serial powinien się zakończyć. Powiedziałem: "To kończy się jak Wikingowie odkrywają Amerykę". To jest finałowe ujęcie.
Jesteś fanem „Wikingów”? Może chciałbyś mieć gadżet związany z twoim ulubionym serialem? Kliknij tutaj, aby zobaczyć dostępne produkty.