Tomás odkrywa, że Esperanza jest córką siostry Clary. Pragnie porozmawiać o tym z zakonnicą, lecz ta początkowo odmawia. Dopiero później decyduje się na wyznanie całej prawdy podczas spowiedzi. Niestety Esperanza przerywa im rozmowę, a siostra Clara wykorzystuje to, by urwać temat. Esperanza spotyka swoją kuzynkę Gildę w wytwórni, gdy ta nagrywa reklamę. Ponieważ nie dane jest im tam porozmawiać w spokoju, nowicjuszka zabiera ją do siebie i opowiada jej swoją historię, począwszy od śmierci matki aż do znalezienia zakwaterowania w klasztorze. Ksiądz Tomás długo dywaguje nad decyzją o przeniesieniu do innej parafii, aż w końcu dzwoni do arcybiskupa i oznajmia mu, co postanowił. Następnego dnia zwołuje wszystkie zakonnice z klasztoru na patio i oświadcza im, że zostaje z nimi. Te nie kryją radości, a najszczęśliwsza z nich jest Esperanza. Tylko siostry Genoveva, María i Carmela kręcą nosem na znak niezadowolenia. Siostra Clara odbywa szczerą rozmowę z siostrą Beatriz w swoim pokoju. Esperanza przypadkiem słyszy, jak ta pierwsza przyznaje się, że ma córkę.