Tutaj aktor „Niepokornych” Cameron Monaghan dzieli się sekretami swojej roli w „Gotham”, w tym jego głównej inspiracji w graniu tego Jerome, i jak dzika rola sprawiła, że miał wiele bezsennych nocy.

Przede wszystkim, co producenci powiedzieli ci o twojej postaci i tym czego chcą od ciebie, kiedy zostałeś po raz pierwszy obsadzony?

Kiedy po raz pierwszy zostałem obsadzony, to był po prostu jeden odcinek w pierwszym sezonie, i powiedzieli mi, że jego postać związana jest z mitami o Jokerze w pewien sposób — „Może być Jokerem, albo i nie. Ale zamierzamy mieć ciebie w scenie”. Od razu powiedziałem tak, a potem powiedziałem: „Och, czekaj, nie wiem czy chcę się tym parać”, ponieważ to jst coś wyjątkowo blisko i drogiego mojemu sercu. Potem, pod koniec tego sezonu, zapytali mnie czy chce być częścią drugiego, a pomysłem było to, że będę grał wokół tego jeszcze częściej. Zabranie tej postaci do nowych miejsc, na nowe poziomy, było czymś tak wyjątkowo ekscytującym dla mnie.

Co zrobiłeś najbardziej świadomie i nie jak tworzyłeś Jerome? Słyszeliśmy nieco Jacka Nicholsona w jego głowie, widzieliśmy małą Heath Ledger w jego gniewnym spojrzeniu…

Nie próbowałem dokładnie czerpać z konteksty żadnego żywego aktora. Oni oczywiście są wyjątkowo, wyjątkowo wpływający na mnie. Jako ktoś kto jako dziecko oglądał te filmy często i kochał ich i podziwiał ich, jestem pewien, że zakopali się głęboko w mojej podświadomości, ale to nie jest coś co świadomie chciałem zrobić. Jedyny występ, z którego czułem się w pełni wygodnie czerpiąc inspirację to był Mark Hamill z animowanego serialu. Żył z tą postacią przez dwadzieścia lat i on wykonał niesamowitą pracę z tym, i jego dynamizm jest czymś co naprawdę doceniłem. Poza tym, to było po prostu czytanie każdej ważnej historii w komiksach obejmującej postać, którą mogłem dostać w swoje ręce, patrząc na jego twarz, jak został namalowany, i biorąc z tego to co mogę.

Czy mógłbyś powiedzieć, że Jerome jest jednym bezwstydnie chorym szczeniakiem?

[Śmiech] Tak, myślę, że możesz nazwać go chorym szczeniakiem — i on doceniłby to. Prawdopodobnie by ci podziękował. Cieszy się zabiciem swojego człowieczeństwa, czasami dosłownie, jak kiedy zabił swoich rodziców i co to zrobiło z nim. On jest w pełni zaangażowany w pomysł szaleństwa w sposób, który jest prawie godny podziwu. To kompletnie przerażające, ale tutaj jest coś dziwnie charyzmatycznego odnośnie jego pasji.

Miał tę kwestię, kiedy dostał instruktaż od Theo: „Śpiewasz moją piosenkę”.

Tak, postać Galavana (w tej roli James Frain) jest pierwszą osobą, na którą myślę, że Jerome natrafił, a która wprowadza pomysł wykorzystania świata jako wielkiej sceny do wykonania zła, a nie tylko posiadania małych osobistych aktów, ale zabiera to na większy poziom. Galavan był prawie dziwnym postacią ojca dla niego, co było miłym zwrotem akcji.

Widziałeś skończony odcinek? Co myślisz o końcowym montażu, który wywołuje przeczucia ojca Jerome?

Tak, Jerome nawet mówi to do Essena w drugim odcinku, że „rozprzestrzenił się po mieście jak wirus”. To był najlepszy sposóļ, aby opisać jego osobowość, jako zakaźną, w najlepszy i najgorszy możliwy sposób.

Czego będzie ci brakować najbardziej w tym serialu?

Będę tęsknić za graniem tej roli, i będzie brakować mi moich kolegów aktów, którzy nie tylko są fenomenalni przed kamerą, ale również niesamowicie kochanymi ludźmi. Z całej obsady „złoczyńców” i „twardych gości”, oni byli wszyscy naprawdę słodcy i mili. Nie będę tęsknić za wieloma, wieloma nieprzespanymi nocami, które miałem przez tę rolę.

Co dokładnie sprawiło, że twoje noce były bezsenne?

To była mieszanka podekscytowania i onieśmielenia, i samej roli również. Myślałem jak postać, kiedy kręciliśmy, przez piętnaście godzin dziennie, więc dzięki mojej bardzo cierpliwej dziewczynie. [Śmiech] Kiedy wróciłem do domu, kiedy nadal byłem w tym trybie, ona była jak: „W porządku, Cameron, wszystko w porządku… Rozumiem to”.

Ponieważ byłeś tak podekscytowany graniem tej roli, czy kiedykolwiek kręciłeś się wokół producentów pytając: „Czy jesteście pewni, że to nie jest Joker przez wielkie ‚J’? Czy jesteście pewni?”

Myślę, że on jest Jokerem w tym, że reprezentuje pomysł, większy koncept. I gdzieś, pewien dzieciak albo pewna osoba oglądała [jego wideo/wiadomości] i to zakopało się w ich umyśle, i pewnego dnia powróci i ich przejmie. Pomysł tej osoby, która posiądzie kogoś zupełnie nowego. Więc, podobał mi się ten pomysł — coś w tym jest naprawdę  mrożące krew w żyłach i ekscytuje mnie, kiedy czytałem ten odcinek.