Niektórzy mogą powiedzieć, że wybory takie jak te czynią z Elizabeth Jennings (Keri Russell) straszną matkę. Cóż, finał sezonu "Zawód: Amerykanin" prawdopodobnie nie poprawi jej reputacji.

Odkąd serial się rozpoczął, Elizabeth została umieszczona na liście złych telewizyjnych matek, określona (pół żartem) jako kandydatka na "najgorszą matkę roku" i była ostro krytykowana przez widzów, którzy twierdzą, że "naprawdę nie kocha swoich dzieci". Denver Post niedawno umieścił ją wśród innych "bezdusznych, zabójczych, psychopatycznych telewizyjnych matek", atakując ją, ponieważ jest "bardziej przywiązana do Ojczyzny niż pojęcia macierzyństwa". (Może to jest jej prawdziwy grzech tutaj: matki nie mogą lubić niczego innego poza macierzyństwem). I teraz, kiedy Elizabeth może za przyzwoleniem KGB zwerbować swoją córkę Paige (Holly Taylor), powinniśmy prawdopodobnie przygotować się na więcej zawstydzających matki momentów w kolejnym sezonie.

To prawda, jest wiele dobrych powodów, aby nie bronić Elizabeth: to jest kobieta, która nie wierzy, że jest coś złego w mordowaniu czy zdradzie czy bardzo złych perukach. Ale w erze telewizji, gdzie całą moralność jest względna, i każdy od Toniego Soprano do Waltera White'a robi złe rzeczy w imię chronienia swojej rodziny, wrogość wobec Elizabeth wydaje się być szczególnie podkreślona. Może nie być idealna, ale czy naprawdę zasługuje, aby widzowie spieszyli się z powieszeniem jej na odznace Młodego Pioniera?

Co zawsze kochałem w tym serialu to że Elizabeth nigdy nie była typową matką. Russell i jej kolega z planu Matthew Rhys wydaje się jakby zamienili się scenariuszami: ona gra tradycyjną "role ojca" - zimna, zdyscyplinowana, która wymusza nocne czyszczenie kuchni i zawsze stawia pracę na pierwszym miejscu - a on gra tradycyjną "rolę matki". Jako mąż Elizabeth, Phillip, on jest tym, który wysyła Paige na kościelny obóz, który przynosi kawę i pączki z nadzieniem waniliowym Elizabeth w jednym z początkowych odcinków, który reaguje zupełnie emocjonalnie przy swojej partnerce w tym zaaranżowanym małżeństwie. Dla Elizabeth, każde romantyczne partnerstwo to po prostu biznes. Kiedy po raz pierwszy ją spotkaliśmy, w odcinku pilotowym, nosiła skórzany stanik i blond perukę, wykonywała pewien seksualny czyn z gościem, który zdradzał sekrety rządu Stanów Zjednoczonych. Kilka scen później, nosiła dżinsy matki i sprzątała naczynia z kuchennego stołu. To zestawienie może wydawać się jak głupia prowokacja, dla bardziej oświeconych umysłów, ale pomysł, że mamy nie są koniecznie cnotliwymi osobami jest nadal tak dziwny dla pewnych ludzie, że jeden z dziennikarzy nawet zapytał Russell jak może "godzić" się na zostawienie swoich prawdziwych dzieci w przedszkolu przed kręceniem takich pikantnych scen w pracy. "Nie chcemy myśleć, że mamy robią loda w pokoju hotelowym i potem idą do domu, aby zrobić śniadanie do szkoły" - Russel powiedziała w lutym. "Ale dlaczego nie? Mężczyźni robią to cały czas".

Jeśli takie sceny czują się skandaliczne, Russell jest częściowo winna. "Zawód: Amerykanin" mądrze podejmuje jej wizerunek jako wrażliwej młodej słodkiej osoby z "Felicity" - dziecka, które wierzy, że miłość jest ważniejsza niż cokolwiek innego - i wykorzystuje go przeciwko każdemu kto wierzy, że ten ideał jest nadal możliwy w dorosłym świecie. Nadal możesz zobaczyć ślady Felicity w anielskiej twarzy Russella, ale teraz to jedyna rzecz w niej, która jest słodka. Co do Elizabeth, ona nie ma żadnych skrupułów, aby wykonać uderzenie, ponieważ, jak to kiedyś ujęła: "Misja jest na pierwszym miejscu". Pod wieloma względami Elizabeth udaje będąc amerykańską matką podobnie jak Russell udawała będąc Felicity: Ma te wszystkie konserwatywne swetry bawiąc się w dom przed widzami z przedmieść, ale czujesz, że jest coś głębszego i dzikszego co dzieje się za kulisami. Czy to nie jest prawdziwe dla tak wielu kobiet, nawet chociaż nie są rosyjskimi szpiegami?

Kiedy myślimy co czyni matkę dobrą w tym kraju, słusznie lub nie, to często sprowadza się do samozaparcia. (To jest łatwiejsze dla tatusiów - oni porostu muszą się tylko pojawić). Dobre mamy poświęcają swoje własne potrzeby dla zdrowia i szczęścia swoich dzieci. Nigdy nie rozważa swoich własnych pragnień, chyba, że są one korzystne dla rodziny. Jeśli pracuje, robi to tylko, aby dać dobry przykład swoim dzieciom. Wszystko to doskonale definiuje Elizabeth. W pewnym momencie w drugim sezonie Phillip stara się, aby przyznała się do tego, że może rzeczywiście lubi przyjemności kapitalistycznego życia. "Czy nie cieszysz się z tego czasami?" - pytają. "Podoba ci się to?" ale ona nigdy mu nie odpowiedziała. Jej własna radość jest bez znaczenia. Wierzy, że przez zniszczenie tych przyjemności sprawi, że życie będzie lepsze dla jej dzieci. W finale sezonu, kiedy próbuje powiedzieć Jaredowi, nastoletniemu chłopcu, którego rodzice agenci KGB zostali zabici, dlaczego jego mama i tata poświęcili siebie Sprawi, może mówić o sobie samej. "Nigdy nie spotkałam kogoś kto kochał swoje dzieci tak bardzo jak twoi rodzice" - Elizabeth mówi Jaredowi. "To znaczy, ryzykowali, że zostaną zdjęci, to dlatego, że wierzyli w coś większego niż oni sami. Musisz to zrozumieć. Chcieli, aby świat był lepszy. Dla każdego. Dla ciebie". Wiele lat temu, własna matka Elizabeth zrobiło to samo dla niej. I fakt, że Elizabeth teraz tylko słyszy głos swojej matki na starej kasecie, którą odtwarza w kółko tylko udowadnia jak wiele musiała poświęcić.

To ironiczne, zatem, że Elizabeth i Paige starły się tak bardzo, szczególnie w sprawie zaangażowania Paige w kościół. Elizabeth może wziąć tę sprawę "opium dla mas" do serca, ale sposób w jaki Paige opisuje Jezusa - "Był gotowy poświęcić siebie dla większego dobra, a to mnie inspiruje" - rzeczywiście nie sprawia, że brzmi inaczej od jej zmarłej matki. Kiedy Elizabeth odkrywa, że Paige przekazuje pieniądze kapłanowi, wyciąga swoją córkę z łóżka i każe jej szorować podłogę kuchni, co może wydawać się jak mocna kara jak jutro musi iść do szkoły. Ale uzasadnienie Elizabeth dlaczego Paige powinna zrobić to jest w zasadzie dość rozsądne: "Chcesz być dorosła? Chcesz wydawać pieniądze w taki sposób w jaki chcesz? Bycie dorosłym oznacza robienie rzeczy, których nie chcesz. Cały czas. To oznacza pracę, kiedy jesteś wykończona i prawie nigdy nie dostajesz tego czego i kiedy chcesz". To jest prawda, nie tylko dla wielu matek, ale szczególnie dla agentki KGB, która ma tak małą władzę, a jej najlepszym narzędziem w negocjacjach jest seks.

Zmuszenie do szybszego dorośnięcia wyraźnie zmieniło Elizabeth. Ale posiadanie dzieci nigdy tego nie zrobiło. (To może też był prawdziwe dla Russell na innym poziomie. Kiedy New York Post zapytał Russell co zaskoczyło ją najbardziej w macierzyństwie, odpowiedziała: "Każdy jest jak: 'Zmienisz się tak bardzo!' Co robisz, tak jakby. Ale twój rdzeń, to czego chcesz, co cię porusza, to nadal pozostaje takie same"). Może to część tego co jest tak niepokojącego w tej postaci. Pojawiła się w tym kraju jako zabójczyni, a żadne wychowywanie tych malutkich dzieci nie zmiękczyło tej determinacji. Więc jak Claudia sugeruje, że Paige może być dobrym rekrutem, Elizabeth nawet się nie wzdryga. "Szuka czegoś w swoim życiu" - mówi Phillipowi. "Co jeśli to tym jest?"

Wszystko to może sprawiać, że się zastanawiasz: Czy ktoś kiedykolwiek naprawdę zna swoich rodziców? I jeśli nie, to w jaki sposób ta dziewczyna może powstrzymać siebie przed przemienieniem w swoją mamę? Paige już szpiegowała rozmowy Elizabeth i Phillipa przez telefon. Jak długo to potrwa zanim przestanie słuchać swojej matki i zacznie podążać za Matką Rosją? "Paige jest twoją córką" - mówi Claudia. "Ale nie jest twoją własnością. Należy do sprawy, i do świata. Jak my wszyscy". Jest coś w tej finałowej scenie, co idealnie podsumowuje to dlaczego pewni ludzie mogą nienawidzić Elizabeth: obwinianie matek jest po prostu łatwym narzędziem wykorzystywanym przez najzręczniejszych polityków. Może to naprawdę rząd jest tym, który nie dba o nasze dzieci.