Dostaliśmy bokserską rękawicę Strzały. Co najwyraźniej musi być tym, co showrunner Marc Guggenheim zapowiadał podczas pytań i odpowiedz o pokazaniu rzeczy, o którą pytali fani od czasu wyemitowania pilota. Oczywiście „Arrow” jest naturalistycznym dramatem o superbohaterze, więc zobaczenie „akordeonu” z rękawicy wbitej na strzałę byłoby nieco głupkowate, więc zamiast tego znaleźli „organiczną” drogę, żeby t pokazać, kiedy Oliver przebił rękawicę podczas walki z Tedem Grantem, zanim znokautował boksera jego własnym bokserskim pociskiem.

A poza tym chwalebnym, zadowalającym tłumy ukłonem...

Główny wątek odcinka zaangażował wcześniej wspomnianego Teda Granta, który znalazł się w kręgu podejrzanych (przez Olivera i policję), kiedy ciąg morderstw doprowadził do swego czasu samozwańczego mściciela, alter ego Teda, który strzegł Glades sześć lat wcześniej. Ted też miał "Roya", faceta imieniem Isaac, aż pewnego dnia jego uczeń przekroczył granicę i pobił na śmierć handlarza narkotyków. Ted odciął się od faceta, ale teraz Isaac powrócił szukając zemsty za tortury jakich doznał z rąk kartelu narkotykowego.

Oczywiście inną sprawdą jest, że Oliver dowiedział się, co wspólnego ma Ted Grant z treningami bokserskimi Laurel. Oliver ostrzegł Laurel, że gra w niebezpieczną grę próbując iść śladami Sary – głównie dlatego, że nie zdaje sobie sprawy, że to nie jest gra. Ale Laurel tkwi przy swoim i wraca do sali treningowej Teda na koniec odcinka, z prostym celem: pomścić śmierć Sary tak samo jak szukać sprawiedliwości poza salą sądową.

Biorąc pod uwagę zdjęcia Laurel-jako-Kanarka odcinek zapytuje: Czy zaczynacie kupować to, co sprzedaje Laurel?

Gdzie indziej Roy zmaga się ze swoimi snami/pamięcią o zabiciu Sary co prowadzi do tego, że Felicity robi mu testy krwi na obecność Mirakuru. I chociaż wychodzą negatywne Felicity opiera się na quasi-autopsji Sary, która przynajmniej popiera możliwość, że ktoś poniżej średniego wzrostu :( rzucił w nią strzałami – być może spalając resztki Mirakuru w organizmie. Roy od razu dzieli się tą prawdą z Oliverem, Laurel i Digglem – ostatni z nich nie chce dać mu żadnej taryfy ulgowej. W końcu, Dig argumentuje, nie mogą mieć dwóch różnych zestawów zasad, jeden dla niech samych. Ale po tym jak Roy pomaga złapać Isaaca, wypowiada słowa, które trafiają prosto do serca Olivera: „Nie opuszczaj mnie”, na które Oliver odpowiada „Nigdy”. Później Oliver używa techniki medytacji, której widzieliśmy jak się uczy od żony Maseo, Tatsu w retrospekcjach, żeby osiągnąć jasność swoich rozproszonych wspomnień... które pokazują Roy'owi, że tak naprawdę chodzi o to, że zabił strzałą oficera policji pędąc pod wpływem Mirakuru – podobnie zasmucająca rzeczywistość dla Roya do przyjęcia.

PUNKTY „ARROW”:

* Skrzyżowanie „Dziewiątej i Hasen” było najwyraźniej ukłonem dla serii komiksów „Wildcat” ilustrowanej przez Irwina Hasena.

* „Mój jest większy.”

* „Skąd znasz tego kolesia?” „Kiedyś chodziliśmy ze sobą.” (Być może Laurel podzieliła się zbyt wieloma informacjami, skoro wyszukiwarka Google może z łatwością połączyć kropki dla Teda – ale jeszcze raz, on ze wszystkich ludzi zna wartość sekretnej tożsamości.)

* „Jesteś tylko kolejną bronią w jego arsenale.” „Arsenal... Może tak powinniśmy cię nazywać.”

* Na koniec odcinka gorąca prześladowczyni Strzały, Cupid, pokazała się publiczności (po tym jak trzymała głowę nisko w poprzedniej scenie), żeby można było się bardziej na niej skupić w odcinku z tego tygodnia.

Co wy sądzicie o odcinku „Guilty”?

Jesteś fanem „Arrow”? Może chciałbyś mieć gadżet związany z twoim ulubionym serialem? Kliknij tutaj, aby zobaczyć dostępne produkty.