"Był bardzo heroicznym człowiekiem dla mnie jako chłopca" - powiedział Brody. Podobnie jak magik, którego uwielbiał, Brody dorastał w Nowym Jorku jako dziecko węgierskiej Żydówki i zajął się magią w młodym wieku, występując na imprezach urodzinowych dzieci jako Niesamowity Adrien. "To co reprezentował dla mnie wtedy było prawdziwym męstwem i odwagą" - mówi Brody. "Myślę, że to co magia reprezentuje to ta zdolność pewnego rodzaju zaprzeczania prawom natury".

Jego miłość do magii wkrótce przekształciła się w miłość do aktorstwa, ugruntowując Houdiniego jako jednego z "największych wpływów" w życiu Brodiego i czyniąc miniserial "Houdini" osobistym projektem dla gwiazdy. "Spędziłem całe życie ślęcząc nad magicznymi książkami i kochając magików" - mówi Brody. "Moja matka jest fotografem i robiła zdjęcia Pennowi i Tellerowie na grobie Hudiniego. Odwiedziłem jego grób, jest w mojej okolicy. Jakoś jest obecny w moim życiu".

Chociaż stanie się Houdinim jest spełnieniem marzenia z dzieciństwa dla Brodiego, dwuczęściowy miniserial niekoniecznie jest dokładnym zobrazowaniem życia magika. Oparty na kontrowersyjnej biografii "Houdini: A Mind in Chains" (nie tak przypadkowo napisanej przez ojca scenarzysty miniserialu), serial zagłębia się mocno w psychoanalityczne teorie Bernarda C. Metera o Houdinim i przestawia jego możliwą pracę jako amerykański szpieg jako czystą rzeczywistość. Ale Brody nie miał problemu z twórczym podejściem History do tematu.

"Czuję jakbym otrzymał niezwykłą okazję zagłębienia się bardzo mocno w życie faceta, a element jego pracy jako rządowy agent w jakimś stopniu jest bardzo intrygujący" - mówi Brody. "Koncepcja rządu mającego dostęp do wykonawcy, który jest biegły w językach obcych i ma dostęp do carów i władców innych narodów w intymny sposób jest dość ciekawą rzeczą. Myślę, że ludzie będą mieli prawdziwą frajdę z tego".

Czterogodzinny miniserial stara się pokazać tak wiele życia iluzjonisty jak to tylko możliwe, od jego odkrycia magii w dzieciństwie do jego żmudnego sukcesu jako artysta od ucieczek i ostatecznie do jego napędzanej żałobą misji obalenia spirytyzmu. Prowadząc nas przez wszystkie te zwroty akcji w podróży Houdiniego jest wszystko wiedzący głos Brodiego, który w pewnych momentach zapewnia nam wgląd do stanu umysły Houdiniego ("Jedna rzecz, od której widocznie nie mogę uciec, to ja sam"), ale czasami nie robi niczego więcej niż zapowiada jego ostateczną śmierć w 1926 roku ("Niektóre rzeczy mogą uderzyć w ciebie bardziej niż jakikolwiek inny cios").

Ale bardziej niż cokolwiek, "Houdini" maluje obraz człowieka pokonanego przez niepewność jak również jego pragnienie ucieczki przed społecznymi ograniczeniami i piętnem życia imigranta - i Żyda - w XX wieku. "Myślę, że to typ osobowości. To wytrwałość. Mogę utożsamiać się z presją rzeczy, które są przytłaczające" - mówi Brody. "Staram się podejmować ról, które są bardzo trudne i bardzo różne w celu przekraczania swoich granic, a myślę, że to jest coś co starał się zawsze robić - ciągle pokonywać swoje granice i być innowacyjnym".

Houdini był pionierem nie tylko w dziedzinie magii, ale marketingu. Zamiast płacić za reklamy, zapraszał prasę, aby była świadkiem jego przesadzonych występów czy nawet działał bezpośrednio na nich, wykonując swoje niesławne ucieczki z kaftana bezpieczeństwa będąc zawieszonym do góry nogami przed budynkami prasy. I kiedy to jest fascynujące, aby oglądać niebezpieczną oddolną kampanię reklamową Houdiniego, History wie, że każdy naprawdę chce zobaczyć jak on realizował swoje sztuczki.

Od prostych ucieczek z kajdanek po wodną komorę chińskich tortur, "Houdini" łamie kodeks magika i daje widzom spojrzenie od wewnątrz na sztuczki stojące za marką magika. "To na pewno interesujący aspekt dla widza i myślę, że to część podejścia do opowiadania, które działa" - mówi Brody. "Na pewno, czuję odpowiedzialność również bycia magikiem w pewnym momencie, gdzie mam przysięgę do przestrzegania, a nie jestem pewien czy Houdini, o którego reprezentowanie zostałem poproszony, koniecznie chciałby, aby tajemnice jego iluzji zostały ujawnione. Ale mogę zrozumieć ciekawość".