Zacznijmy od niesamowitej/śmiesznej śmierci Danny’ego, gdy ostatecznie chciał wypróbować z Raylanem zasadę 21 stóp. Kiedy dowiedziałeś się, że on pójdzie w tym kierunku?

Myślę, że Tim [Olyphant] ustawiał to od pierwszego tygodnia. Chciał by pies umarł. Chciał by wykopany był grób. I chciał by Danny tam wpadł. I jest to coś co sugerowane jest przez coś z „Out of Sight”, jednej z najlepszych adaptacji filmowych Elmora Leonarda. Jest scena w punkcie kulminacyjnym, gdzie postać imieniem White Boy Bob biegnie po schodach z bronią i on się potyka i upada i sam sobie strzela w głowę. Rzeczywiście nie ma tego w książce Elmora, tak sądzę. To było coś zasugerowane przez kogoś z planu. Ale to jest bardzo elmorowskie i zawsze uwielbialiśmy ten moment. Więc jest to pewien nasz hołd dla White’a Boy Boba.

John Dahl zrobił z tego scenopis. Taylor  i Keith spotkali się z Johnem w jego biurze podczas tygodnia przygotowań i Taylor powiedział: „Musicie przyjść to zobaczyć”. Fred [Golan, drugi producent wykonawczy] i ja spotkaliśmy się z Timem w tamtym czasie, więc wszyscy weszliśmy i spojrzeliśmy na scenopis Johna, a tam był zawrót głowy. Najwyraźniej podczas nocy, kiedy nagrywali tę scenę, Olyphant nie mógł przestać się śmiać. Śmiał się podczas zdjęć AJ [Buckleya]. Śmiał się kiedy kaskader to robił. Śmiał się kiedy miał swoją robotę. On po prostu został z tego wykopany. A sposób w jaki Dahl to nagrywał z sterczącymi nogami, wiesz, to jest Elmore. To jest zabawne i przerażające. Mamy nadzieję, że to działa.

Czy trudno było zabić Chelsea?

Szczerze, odkryliśmy, że śmierć psa jest najbardziej niebezpieczną rzeczą na świecie, jaką możesz zrobić w serialu telewizyjnym. Więc musieliśmy mieć pewność, że to było przypadkowe i poza ekranem.

Przeskoczmy teraz do Deweya. Chce 250 tysięcy dolarów za zwrot heroiny, którą ukradł. Boyd powiedział, że to był problem Darryla, a Darryl miał plan – aż Raylan skonfiskował większość fałszywej kasy w Audrey’s, zielonym burdelu.

To Taylor i Keith. Nie pamiętam kto z nich napisał tę scenę. Po prostu pomysł zielonego burdelu. To był Tim, który chciał po prostu znaleźć pieniądze i wziąć je i olać Darryla.

Byłem lekko zaskoczony, on po prostu zamachnął się i walnął w Darryla. Wydawało się jak użycie nadmiernej siły.

Zobacz, to jest dziesiąty odcinek. To ten punkt sezonu. To jest to dokąd zmierzają sprawy.

Koleżanki Deweya i prostytutki pomogły Raylanowi zadzwonić do niego, a kiedy Raylan starał się insynuować, że był jedynym przyjacielem Deweya, Dewey zamiast tego pomyślał o innym – Dickie Bennetcie. Wcześniej w sezonie, pytałem cię czy zobaczymy Jeremiego Daviesa w tym roku, a ty powiedziałeś, że coś świetnego nadchodzi. Od kiedy wiedziałeś, że to się stanie?

To był przełom tego odcinka. To nie było wcześniej planowane. Przedstawili mi to: Taylor i Keith wiele pracowali, cały pokój wiele pracował. Tylko pojęcie tego, gdzie poszedł Dewey? Kto jest jedynym przyjacielem Deweya na świecie? To byłby Dickie. Wszyscy o tym myśleliśmy: Czy to jest sposób, w jaki chcemy przywrócić Dickiego? Taylor sięgnął po Jeremiego, a Jeremy zagrał.

Włosy Dickiego są nadal niesamowite.

Słyszałem, że Jeremy obciął znów swoje własne włosy w trzecim sezonie. Nie wiem czy to zrobił i tym razem czy tylko to dopasowali.

Scena z Dickie i Deweyem – sposób w jaki Jeremy i Damon Herriman obaj odbierają swoje telefony. Wiedziałeś, że to będzie niesamowite od pierwszej sekundy kiedy się zacznie.

[Śmiech] Wiedziałem. Słyszałem od Taylora i Keitha to na planie, moment pomiędzy  nimi był faktycznie w jakiś sposób wzruszający, że byli tacy zadowoleni, że się widzą i znów byli jak dzieci. I to była jedna z rzeczy, które zdarzyły się w trzecim sezonie, oni w ogrodzie, biegający i bawiący się w łapanie za tyłek. To takie przesłanie, że oni są jak ci dwaj chłopcy Tom Sawyer/Huck Finn, nawet jeśli są okropnymi przestępcami. I posłuchaj, to Jeremy Davis i Damon Herriman: jeśli dasz im w połowie przyzwoitą scenę, będziesz miał świetną scenę.

Jaka historia kryje się za tym, że Dewey wybrał nazwisko Parkera Stevensona, jako swój pseudonim?

[Śmiech] To byłem ja. Ktoś powiedział, „Dewey nie może po prostu iść do więzienia, ponieważ jest przestępcą. Nie mógł po prostu pójść i powiedzieć: „Cześć, nazywam się Dewey Crowe. Chcę zobaczyć Dickie Bennett”. Gramy bardzo szybko i tracimy wiele rzeczy, ale oni powiedzieli, że to było za szybko i zbyt wielka strata. Więc powiedziałem: „Cóż, on idzie pod przybranym nazwiskiem. Ci goście to kryminaliści, więc uwierzysz, że Dewey ma fałszywy dowód od pewnego momentu”. Parker Stevenson było pierwszym nazwiskiem, które przyszło mi do głowy. [Śmiech] Powiedziałem do Taylora i Keitha: „Możecie zmienić to nazwisko. To może być cokolwiek”. A oni powiedzieli: „Nie, nie, podoba nam się”. Byłem wielkim fanem Hardy Boys, więc jest to mój hołd do „Hardy Boys”. Shaun Cassidy byłoby zbyt wielkim żartem. Parker Stevenson był w porządku.

Dickie poprosił Raylana by go odwiedził, by ten mógł wymienić miejsce pobytu Deweya z heroiną w zamian za pobyt w miłym zakładzie odwykowym. Monolog o mapie Jeremiego był piękny.

Tak było w scenariuszu. Myślę, że Taylor to napisał. Pamiętam czytanie tego i: „Wow, to jest świetne: ‘w mrugnięciu całej egzystencji”’. Jeremy rozszerzył sprawy. Co jest trzystronicową sceną, pierwsze ujęcie było sześciominutowe. Dał wiele wyborów. Ma w tym wiele zabawy. [Śmiech] Prowadzi sprawy Dickie Bennetta do takiego stopnia, że staje się on wyczynem. Był punkt – i nie widzieliśmy tej fizycznej postury Raylana wcześniej – gdy Raylan siada przy stole i kładzie głowę w rękach i po prostu patrzy. Nigdy wcześniej nie siadał w ten sposób w historii serialu, nie pamiętam. To tak jakby jakaś część jego mówiła: „Po prostu popatrzę na tego gościa, to będzie rozrywka. To Dickie Bennett i on musi coś zrobić”.

Ta postawa nie była napisana, przypuszczam. To Tim?

To Tim. I to John Dahl, który z nimi pracował i pozwolił by się to potoczyło.

Czy to ostatni raz gdy widzimy Dickie w tym sezonie?

Tak.

Dickie wysłał Deweya do Cyrusa, który oczywiście jest powiązany z Boydem i Darrylem, który wysłał Danny’ego by odzyskał heroinę. To była kolejna zabawna scena z Cyrusem, odwołującym się do nich jako „wielkiego upadłego g-a” i „małego upadłego g-a”.

Bill Tangradi jest po prostu wspaniałym aktorem. Miał dwie wspaniałe sceny wcześniej w sezonie, jedna gdy strzela do dilera na ulicy ze śrutowego pistoletu, a potem gdy Wynn Duffy strzela do niego. To jedna z tych rzeczy konwersacji, obsady, postaci: Ok, Dickie mógł wysłać Deweya do dowolnej liczby dilerów. Ale wyślijmy go do kogoś, kogo znamy i kogoś o kim wiemy, że nie tylko zrobi dobrą robotę, ale zrobi świetną.

Porozmawiajmy o scenie rozstania Boyda i Avy. Walton Goggins wzruszył mnie ponownie.

Przejrzeliśmy różnorodne wersje, rzeczywiste słowa i jak to wyjdzie. Walton chciał by to było jak: „Zdajesz sobie sprawę, co zrobiłem?” A potem Joelle [Carter] miała wielki powrót” „Tak, wiem”. To ich dwoje pracujących z Taylorem, Keithem i Johnem Dahlem, i odnaleźli to. To było coś, co planowaliśmy odkąd, powiedzmy, piątego odcinka, a to był pomysł Waltona: „Co gdybyśmy mieli punkt upadku, gdzie Ava w zasadzie zrywa z Boydem?” A my na to, „Wow… dobra”.

Penny była w zmowie z Roweną, ponieważ one obie chciały śmierci Judith za zmuszenie Penny do aborcji gdy zaszła w ciążę po seksie ze strażnikami, do którego zmusiła Judith. Ava uczyniła swoją pierwszą próbę w łazience.

Wiedzieliśmy w strukturze odcinka, że potrzebujemy by Ava podeszła bliżej by to zrobić, by Penny ją w pewien sposób zniechęciła, myślimy, że Penny ją zatrzymuje przed tym, ale w zasadzie Penny mówi: „Nie, to nie jest dobry sposób by to zrobić”. To pozwala nam na wprowadzenie tła Penny do tego wszystkiego. Ale jest drobny szczegół, z którym przyszła Joelle, którym jest to, że ma papierosa dla Judith. A potem, gdy mają sprawdzanie łóżek i muszą wyjść, zbiera kilka machów papierosa i wrzuca go do zlewu. To nie było napisane. Ale było coś w tym gdy to robiła: Paliła na początku. Potem długo nie paliła. Potem paliła w zeszłym roku w wielkiej scenie z Nickym Augstine w barze. A teraz troszkę popala. To mała cecha postaci, moment, który zawsze miło zobaczyć.

Ostateczna bójka Ava i Judith w kaplicy była brutalna.

John Dahl powiedział, że był bardzo szczęśliwy, że ostatecznie mógł zrobić „walkę dziewczyn w więzieniu”. To była mieszanka kobiet kaskaderek i ich. Lubiliśmy pomysł, że Ava wchodzi i mówi: „Nie, nie zrobię tego”, a Judith mówi, „Tak? To słabo, ponieważ ja nie mogę ci już dłużej ufać”, a potem to się toczy, tak jak się toczy.

Widzimy jak Ava zdejmuje swoją zakrwawioną koszulkę. Więc będzie udawać, że jej tam nie było?

Jej tam nie było.

Boyd położył ręce na strażniku Albercie (Danny Strong) i grozi, że potraktuje go gorzej jeśli nie odwoła swojego zeznania, że Ava go zaatakowała. Albert powiedział, że zrobił to tylko dlatego, że zakochał się nagle w Avie i wiedział, że ona nigdy nie będzie jego, a Boyd puścił go wolno. To też mnie zaskoczyło. Czy Boyd  mu naprawdę uwierzył, i czy rzeczywiście dlatego go puścił?

To dobre pytanie. Czułem, że mu wierzy i nie wierzy, a to prawie nieistotne. Ava zerwała z nim. Skłonił Jimmiego by zabił staruszka by pomóc Avie. I to już było, wiesz, wystarczające. Jest trochę tego w dziewiątym odcinku, gdy Roscoe i Jay wchodzą, a Boyd mówi: „Dlaczego po prostu nie wyciągniemy broni i zobaczymy kto zostanie?” Chodzi o to, „dlaczego ja to robię?”

Chcesz powiedzieć, że Boyd daje sobie spokój z Avą? To on starający się odpuścić?

Chodzi o to, że on nie zamierza torturować tego gościa. Osiągnął swoje granice.

Przechodząc do Wynna Duffy’go: Słysząc Pickera jak odwołuje się do fascynacji Wynna Boydem, zacząłem się zastanawiać czy jest coś na co powinienem zwrócić większą uwagę.

Jest pewien rodzaj starej przyjaźni. Zobaczysz trochę w następnym odcinku i więcej w nadchodzących. Chodzi o to, że robili to razem przez jakiś czas, i choć Wynn Duffy był w przeszłości częścią spisku by zabić Boyda [Śmiech], on na swój sposób go lubił. Oni obaj są tymi, którzy przetrwają. Jest coś w Boydzie, że jest podziwiany i Boyd, myślę, dostał kopniaka od Wynna do pewnego stopnia.

Picker chce by Wynn wybierał pomiędzy nim i Boydem, a Wynn poprosił swoją dawną sojuszniczkę Katherin Hale (Mary Steenburgen) by pomogła mu z oceną.

To się stanie w następnym odcinku. Wchodzi do pokoju z Boydem, Pickerem i Duffym i ma pomóc Wynnowi zdecydować, którą drogę powinien wybrać.

Czy jest jakaś seksualna historia pomiędzy Wynnem i Katherine?

Całkowicie tego nie określiliśmy. Nie wiemy czy to było zakochanie czy to w istocie była naprawdę seksualna historia.

Mary powiedziała mi, że będzie w finałowym sezonie i jest bardzo podekscytowana tym, w jakim kierunku pójdzie jej postać.

Tak.

[Znacząca przerwa]

Naprawdę zamierzasz to ze mnie wyciągać? To dziesiąty odcinek. Mamy trzy więcej, a ty chcesz to ode mnie wyciągnąć.

Więc do Kendala. Uciekł do Allison ponieważ nie chciał stanąć twarzą w twarz z oburzeniem Danny’ego za to, że Chelsea została potrącona przez samochód. Allison odesłała go z powrotem z Wendy, a śmierć Chelsea ostatecznie wychodzi na jaw, wraz z prawdą o tym co Danny zrobił Jeanowi Baptiste. Po śmierci Danny’ego, Raylan powiedział Artowi, że się martwi, że Wendy i Darryl wyładują swój gniew na nim poprzez zajęcie się Allison. Czy powinniśmy się martwić o Allison?

Uh – huh

Przez ten czas, widzieliśmy Wendy i Darryla, którzy swoją frustrację wyładowywali na sobie. Ta walka była też brutalna.

Mamy tyle: to napięcie było budowane, co jeśli by się pobili się na kwaśne jabłko? Będąc realistycznym, biorąc pod uwagę jej rozmiar i jej rozmiar, on zrobił więcej zniszczenia niż ona, ale ona ma nowe dobre siniaki.

Czy stacja ma jakieś obawy o tym by pokazać jak otrzymuje tyle razów?

Hmm, nie wiem, czy zostałeś uprzedzony, to FX.

Stacja może być nieustraszona, czy to chcesz powiedzieć?

Robią “Synów Anarchii”, “American Horror Story”, więc…

Nie mają z tym problemu.

Nie wiem czy nie mają, ale nic o tym nie mówią.

Darryl poszedł do Kendala i zmusił go do wybierania pomiędzy nim i Wendy. To ma odbicie w tym jak Darryl zmusił Deweya by wybierał czy jest Crowem, ale to było silniejsze i bardziej desperackie. Kendal wybrał Darryla – przypuszczam, że dlatego, że nie miał innego wyjścia w tym momencie.