Godzina rozpoczyna się wraz z MCD w trybie kryzysu, w następstwie tego, że Stroth wynajął mordercę, który prawie wbił wielki nóż w Rusty’ego, który został wprowadzony w myślenie, że koleś był policjantem pod przykrywką. Raydor niezwłocznie ogłasza kres udziału Rusty’go jako przynęty w polowaniu na ludzi, jednak wskazówki były niewielkie, a ich łup mógł zniknąć

Oczekując na przybycie adwokata Stroha, Lindy Rothman, która tajemniczo zasugerowała, że jej klient może mieć informacje o tożsamości zamachowca Rusty’ego – dokonując handlu pod pewnymi względami oczywiście. Raydor, wyczuwając nawet szansę złapania zabójcy Rusty’ego, atakuje Rothman by wydobyć od niej to co wie. Prawniczka, choć, gra semantyką, ostatecznie oferuje jedynie kopertę zawierającą listę sześciu podejrzanych.

Raydor krótko rozważa propozycję Rothman, by zawrzeć umowę ze Stroheem, ale gdy ona dostaje wieści, że FBI złapało w końcu aresztowaną matkę zabójcy, odprawia prawniczkę z kwitkiem. 

Spotkanie z matką podejrzanego, pozwala zawęzić polowanie co do niektórych, wiedząc jak jego nazwisko (Ryan Mills) jest wspólne, a Mama nie była w kontakcie z synem jakiś czas. Ale gdy wspomina czarną historię o jej dawnym amancie, sprzedającym jej narkotyki w zamian za seks z jej synem, MCD ostatecznie odkrywa ksywkę pod którą żył – Wade Weller – i placówkę dla potrzebujących pomocy nastolatków, w której pracował.

Jak się okazuje, Wade jest gotowy by opuścić miasto, wraz z „oddziałem” nastolatków. Ale gdy zostają zatrzymani przez drogową blokadę policyjną i Child Alert się rozlega, Wade panikuje i ucieka z samochodu i pędzi w dół aleją. Tyler rzuca się w pościg, nie wiedząc, o przestępcy któremu sprzyja, i tak jak Wade jest osaczony prze Raydor i spółkę., bierze swojego przyjaciela jako zakładnika, przykłada mu broń do głowy. Wade zrobił tylko kilka kroków w swojej ucieczce, gdy rozległy się strzały i kule zaczęły pojawiać w jego kierunku – śmiały, ryzykowny strzał w dziesiątkę, ale tak czy inaczej w dziesiątkę, z broni Provenzy. Raydor może tylko zareagować ekspresją wyrażającą w połowie zdumienie i w połowie rozbawienie. 

Tymczasem w sądzie, zastępca prokuratora okręgowego Rios przedstawia bolesne życie Rusty’ego na ulicy, podczas gdy Rothman ma na celu podważenie jego historii o tej kluczowej nocy w parku i rzuca oszczerstwa dotyczące jego tendencji do kłamania na policji. Rusty wyjawia to, że ostatnio nie był szczery z kapitan Raydor, w której domu mieszkał. Gdy Rothman naciska Rusty’ego by powiedział swoje ostatnie kłamstwo w sądzie, warczy, że „nie może” go ujawnić. A teraz, prawnie, musi – więc Rusty „niechętnie” ujawnia, że kłamał Raydor na temat… przyjmowania listów z pogróżkami. Rios wyraźnie piszczy z powodu tego zwrotu, gdy pozwolono by te cholerne listy zostały ujęte jako dowód, mocno wbrew życzeniom Rothmana.

Pod koniec odcinka, Provenza raportuje, że wraz ze Strohem w izolatce i nieżyjącym Wadem, Rusty nie potrzebuje już swojej ochrony. Gdy Provenza mówi chłopakowi, że „odwalił kawał dobrej roboty” ze swoimi zeznaniami, Rusty dziękuje swojemu przyjacielowi i stróżowi prawa „za wszystko.” Rusty, jednakże, wydaje się mieć wątpliwości co do jego przyszłości jako dziecko pod opieką Raydor. Mówi o swoich obawach, co lekko oddziela go od podobieństwa z Wadem. „Jestem dokładnie taki jak on” – twierdzi - „i nie mogę tego naprawić, Sharon. Nie mogę tego naprawić”. Ale Raydor nie widzi tego w taki sposób. “Rusty, to kim jesteś, to osoba, którą kocham” -  mówi, dając mu wielki, ciepły uścisk, “I cały wracasz do domu” .

Co myślisz o finale drugiego sezonu „Major Crimes”? Satysfakcjonujące zakończenie dla sagi Stroha? Czy czujesz się oszukany przez jego „chorobę” i niestawienie się w sądzie?