KLASA ZNIEWOLENIA | Od początku Tom miał trudny czas z mieszając się z tymi wszystkimi fantazyjnie ubranymi snobami, którzy pojawili się w Downton na to wielkie przyjęcie. (On jest tak straszny w tym, że nawet osądzający Robert wydaje się sympatyczny. "Nie każdy może być Oscarem Wilde" - mówi. "To ulga" - odpowiada Violet). Naturalnie, Edna chwyta okazję, aby przymilać się do dawnego szofera. I, po tym jak jej wyznaje: "Czuję się nieswojo, a nigdy nie czułem się tak bardziej niż dzisiaj", ona serwuje mu wiadro whisky, a następnie zakrada się do jego pokoju po godzinach.

MATT JAKI CRAWLEY? | Choć przystojny Anthony Foyle — aka Lord Gilligham — jest już zaręczony, ale nie może nic na to poradzić, że ciągnie go do Mary, która rozjaśnia się do tego stopnia, że serce Isobel pęka na widok. (Obawia się, że jeśli pozwoli sobie na chwilę szczęścia, to oznacza, że zapomniała o swoim synu). Lepiej lub gorzej, tylko kiedy Mary naprawdę relaksuje się w towarzystwie Anthony'ego - oni nawet (odpukać!) tańczą - wdowa zauważa, że muzyka, którą się tak cieszą pochodzi ze starego gramofonu Matthew! (Och, Rose, ty bezmyślna pindo! Anna powiedziała ci, abyś zapytała Mary najpierw czy możesz wyciągnąć gramofon!)

AS W RĘKAWIE | Kiedy Edith jest pewna, że weekend zmusi jej ojca, aby poznał Michaela, ona nie docenia gotowości Roberta, aby uciec przez każdą - i mam na myśli każdą - okazją, aby to zrobić. Mimo to Michaelowi wreszcie udaje się zdobyć kilka punktów u swojego przyszłego teścia przez przechytrzenie rekina w kartach odzyskanie małej fortuny Cory, która byłaby wściekła jakby się dowiedziała, że ją stracił. (Pamiętaj, ona nadal jest wkurzona na swojego męża po tym jak dowiedziała się, że on i Carson planowali wyłączyć ich rozrywkę - gwiazdę operową Dame Nellie Melbę - z kolacji z gośćmi!)

MAŁE PRZYJĘCIE NIGDY NIKOGO NIE ZABIŁO | Na dole Jimmy skręca nadgarstek pokazując jego "umiejętności" żonglowania słoikami, torując drogę dla Carsona, aby umieścić Molesleta jako lokaja w czasie wieczoru. (Rękawiczki i to wszystko - horror!) I pani Patmore staje się tak zestresowana w kwestii posiłku, że jest cholernie blisko zatoru tętnicy wieńcowej, torując drogę do tego, aby Alfred wkroczył i zrobił sosy (jego marzenie "Top Chefa" wykonało się!). Tymczasem, ku rozczarowania Batesa, kamerdyner Anthony'ego - którego wszyscy mylnie nazywają Gillinghamem - zadurza się w Annie. I, kiedy ona opuszcza występ Dame Nellie po aspirynę - hej, opera nie jest dla każdego - złoczyńca zapędza ją w róg, bije i gwałci! Potem ona przysięga pani Fughes zachowanie tajemnicy - jeśli Bates by wiedział, szukałby zemsty, a jako skazany przestępca, zemsta, mimo, że uzasadniona, raczej nie może mieć miejsca.

Dobra, twoja kolej. Co myślisz o odcinku? Po uwolnieniu Batesa, myślałem, że on i Anna zasługują na przerwę od tragedii, prawda? Nie na zawsze, może, ale na pewno dłużej niż dostali! I jak dłupi Tom może być, zajmując się Edną? Kiedy nawet personel mówi: "Stary, patrz pod nogi wokół niej!", to powinieneś uważać! Podoba mi się nowy zalotnik Mary, choć, i podobało mi się to, że Michael był w stanie zaimponować jej niemożliwemu ojcu. Dame Kiri Te Kanawa brzmiała bosko. I, oczywiście, jak zawsze, Violet była prześmieszna. Jej najlepsza kwestia? "Jeśli miałabym szukać logiki, nie powinnam szukać jej wśród angielskiej klasy wyższej". Napisz w komentarzu.