Cóż, karaluch umarł.

Gdy trzeci sezon szpiegowskiego serialu zbliżał się do końca, Brody został wysłany do Iranu przez CIA, w celu zbliżenia się do szefa IRG Danesha Akbari i zabicia go, pozostawiając w agencji wtyczkę Majida Javadiego, który będzie dowodził. I choć Brody uratował operację i niespodziewanie doprowadził do egzekucji – i w tym tygodniu, nawet bardziej niespodziewanie wymknął się uciekając tak daleko, jak daleko był bezpieczny dom z Carrie, gdzie czekali na zabranie – niemniej jednak został złapany przez IRG, aresztowany i skazany na śmierć przez trybunał wojskowy, jako wróg stanu.    

Carrie złorzeczyła na Javadiego, który dostał zielone światło w tej zmianie operacji dokonanej przez nowego szefa CIA Lockharda, działającego z rozkazu prezydenta. Choć Javadi kłócił się z nią by świętowała sukces misji, który był tylko znaczniejszy wobec śmierci Brody’ego. I choć Brody prosił ją by tego nie robiła, Carrie była obecna i patrzyła jak był publicznie wieszany przed zmierzchem.

Przebłyski przyszłych czterech miesięcy…

* Osadzenie Javadiego się opłaciło – inspektorzy IAEA mają teraz pełny dostęp do Iranu. To „koronne osiągnięcie” Saula, jak mówi jego żona, choć kosztowało go to karierę w CIA.

* Ciężarna Carrie spotyka się z Lockhardem, który zaprasza ją by przewodziła biurze w Istambule – niezwykle pożądane stanowisko, skąd może dosięgnąć Javadiego. Carie łapie chwilę, w której może zapytać, czy Brody może otrzymać gwiazdę w czasie corocznej ceremonii upamiętniającej CIA, ale Lockhard kończy to krótko śmiejąc się jej w twarz.

* Quinn mówi Carrie, że jej nienarodzone dziecko jest darem, i to będzie smutne, jeśli zawali sprawę jako rodzic, tak jak on to robił. Ok, rzadkie. Wracając do domu widzimy ojca Carrie próbującego zbudować fotel bujany przed pojawieniem się jego wnuczki. Carrie mówi ojcu i Maggie, że wyjeżdża do Istambułu, ale nie z dzieckiem. Maggie kłóci się z nią, że dziecko ją uziemi, ale co gorsza, Ojciec oferuje, że wychowa maleństwo.   

* Dar Adal mówi Saulowi, że lepiej będzie jeżeli opuści sektor prywatny, jak nie może się do niego przyłączyć. Czy Saul kiedykolwiek wróci do CIA? „Nigdy”, deklaruje, choć Dar to kwestionuje.

* W czasie ceremonii upamiętniającej, Lockhard chwali „Amerykańskich bohaterów” którzy są upamiętniani. Gdy tłum zostaje usunięty, Carrie wlecze się, gada z Saulem. Nazywa jej istambulski przydział „wspaniałym” i zasłużonym. Ona w odpowiedzi docenia jego wielkie, ostateczne zwycięstwo i życzy mu wszystkiego najlepszego w Nowym Jorku. Później tej nocy, Carrie odwiedza ścianę gwiazd pamięci i dodaje jedną, dla Brody’ego, bazgrając markerem.

Co myślisz o finale trzeciego sezonu „Homeland”? Zbyt mocne zakończenie?