Kasia wciąż wraca myślami do spotkania z Ksawerym - oraz Natalią. Wie, że nie była dla dziewczyny zbyt miła i w końcu, decyduje się ją przeprosić.

Odwiedza Zwoleńską i tłumaczy:

- Zaskoczyła mnie obecność Ksawerego, nie spodziewałam się go zobaczyć, byłam przekonana…

- Że przyszedł do ciebie?

- To było jedyne, racjonalne wytłumaczenie. Zdenerwowałam się, dlatego na ciebie naskoczyłam…

- Wcale na mnie nie naskoczyłaś.

Natalia spogląda z uśmiechem na sąsiadkę. A gdy Górka chce odejść, szybko ją powstrzymuje:

- Mogę cię o coś zapytać? Chciałam to zrobić już wcześniej, ale bałam się, że nie będziesz chciała ze mną rozmawiać…

Dziewczyna zerka nieśmiało na Kasię i wyznaje:

- Już raz byłam z facetem, który zostawił mnie i wrócił do żony…

A Górka - na myśl o powrocie do byłego męża - od razu nerwowo się prostuje.

- My z Ksawerym nigdy do siebie nie wrócimy, jeśli o to się martwisz!

Jednak Natalia obawia się czegoś innego…

- Wszyscy są przeciwko nam - Zwoleńska ostrożnie dobiera słowa. - Ja też boję się, że mnie zrani…

- Nie mogę ci obiecać, że tego nie zrobi… Nikt ci nie może tego obiecać.

- Myślisz, że on może się zmienić? Wiem, tobie też to obiecał… Słyszałam, jak mu to wczoraj wypomniałaś.

W głosie Natalii słychać napięcie. A Górka, zmieszana, nie chce odbierać jej nadziei:

- Dla mnie tego nie zrobił, ale to nie znaczy, że nie zrobi tego dla ciebie...

- Powinnam dać mu szansę?

- Natalia… Ja popełniłam błąd, że mu za każdym razem ulegałam. Wierzyłam w każde jego słowo - Kasia spogląda dziewczynie prosto w oczy. - Nie mogę ci powiedzieć, co masz robić. To twoje życie. Ale na pewno z moich błędów możesz wyciągnąć dla siebie nauczkę!