Wraz z kolejnymi odcinkami widzimy jak Henry czuje potrzebę pojednania się z tym co jej napastnik próbował jej zrobić, a także konsekwencjami tego, i uczuciami odnośnie odkrycia, że może się teleportować.

Producent wykonawczy i reżyser Doug Liman nazwał to wielkim przełomem w rozwoju serialu, świata, który wcześniej badał z filmem „Jumper”. „Chciałem spróbować jeszcze raz z tym” — powiedział, nazywając to jednym „z moich filmów, z których jestem najmniej zadowolony”.

Zdolność Henry do teleportowania jest bardziej przekleństwem niż błogosławieństwem; rozpaczliwie próbując wydostać się z małego prowincjonalnego miasteczka, powraca do teleportacji, wyjaśnił Liman w czasie zimowej sesji prasowej Television Critics Association.

Odcinek pilotowy został nakręcony zanim Lauren LeFranc pojawiła się jako showrunner, który uznał, że scena napaści jest czymś co powinno być rozszerzone i pogłębione, więc ponownie ją nakręcili.

LeFranc powiedziała, że jej wizja na serial to była eksploracja tego jak to jest dla kobiety przejść przez takie doświadczenie i radzić sobie w przyszłości. Każdy odcinek również zagłębia się we wpływ jaki ma napaść.

„To było ważne, aby powiązać teleportację z napaścią, ponieważ te dwie rzeczy wydarzyły się w tej samej chwili” — mówiła. Rozmawiając z osobami, które przez to przeszły zbierając materiały do serialu, LeFranc powiedziała, że prosiły, aby to nie było przedstawiane jako podróż, która rozpoczyna historię mężczyzn, i prosiły, aby nie robić z tego czegoś tandetnego.