Rutherford debiutuje w dramacie ABC w tę niedzielę jako od dawna uważana za martwą matkę Shelby (Johanna Braddy). Rozmawialiśmy z Rutherford przed jej pierwszym odcinkiem, aby zadać jej wielkie pytanie: Jakiego rodzaju rodzice pozwalają swojej córce myśleć, że są martwi od ponad dekady?

Pracowałaś z showrunnerem z „Quantico” Joshuą Safranem przy „Plotkarze” — czy to było tak proste jak poprosił cię, abyś znów z nim pracowała?

Wiesz jestem oczywiście wielkim fanem Josha od czasu „Plotkary” i wszystkich innych rzeczy, które zrobił od tego czasu. Byłam naprawdę podekscytowana, że zadzwonił. I moja przyjaciółka, Marcia Cross, już grała mamę w serialu, więc to było już świetne, aby zagrać inną mamę. Więc Josh zadzwonił, i rozmawialiśmy o postaci nieco, i po prostu spodobało mi się to… kocham serial. Myślę, że jest po prostu niesamowity i trzymający w napięciu, a scenariusze i aktorstwo są gwiazdorskie.

Co Josh powiedział tobie o Laurze, kiedy po raz pierwszy rozmawialiście o postaci?

Powiedział, że tutaj jest wiele tajemnicy wokół tej postaci, a jednak jest wiele współczucia. To była kobieta, która musiała podjąć pewne bardzo trudne wybory w życiu, i która oczywiście kocha swoją córkę bardzo mocno.

Czy nadal jest z ojcem Shelby, Glennem, kiedy spotykamy ich? Czy nadal się dogadują i w ogóle?

Tak, o ile mi wiadomo. Nie wiem czy to przykrywka czy nie. Nie wiem tego jeszcze, ponieważ po prostu nakręciłam jeden odcinek i przygotowuje się do zdjęć do drugiego. Nie jestem aktorką, która zadaje milion pytań, która musi znać przyszłość albo za bardzo postać, ponieważ odkryłam, że to ciekawe, aby pozwolić temu rozwijać się jak życie, wiesz? Czasami, to lepiej nie wiedzieć.

Oczywiście, wielkie pytanie, które Shelby będzie miała to: Jak ktokolwiek mógł opuścić swoje dziecko, które myślało, że nie żyli przez te wszystkie lata?

Tutaj musiało stać się coś naprawdę ogromnego, ale powodem, dla którego to zrobili, to chronienie jej. Czuli, że jedynym sposobem, aby ją chronić było to co zrobili, w taki sposób, i zrobili to dla niej, aby miała jakoś normalne życie. To był prawdopodobnie bardzo trudny wybór, który musieli podjąć. Wiedzieli co się z nią dzieje, przez innych ludzi, jeśli chodzi o świadomość tego jak sobie radzi. Mogę wyobrazić sobie, że to nie była najłatwiejsza decyzja na świecie, którą podjęli.