Znajdują hotel pełen ocalałych z kataklizmu.

Załoga Gwiazdy Polarnej zdaje sobie sprawy, że płyną pod miastem znajdującym się pod wodą. Tylko górna część ogromnego wieżowca pozostaje na powierzchni po kataklizmie. W czasie, kiedy wszyscy zajmują się zanurzonym miastem, Ainhoa desperacko próbuje skontaktować się z Ulisesem, który nie daje żadnych oznak życia. Uzbrojona w harpun i noże decyduje się wejść do budynku w poszukiwaniu młodego pasażera na gapę.

Rzeczywiście, istnieje ktoś kto czeka na nich: 193 osoby, które przeżyły wspinając się na szczyt wieżowca i dla których hotel stał się więzieniem bez wyjścia. Kapitan wie, że Gwiazda nie będzie środkiem ewakuacji dla tak wielu ludzi, ale również rozumie, że ludzie są zdesperowani i mogą posunąć się do wszystkiego.

Gamboa ma dwie perforowane rogówki i najprawdopodobniej będzie ślepnąć. Ale nawet ten fakt nie będzie mu przeszkadzał w czynieniu szkód. Ulises chce pomóc przenieść transponder na rosyjski statek. Ulisses nie zna celu tego działania, ale się zgadza, ponieważ nauczyciel w zamian obiecał pozbyć się obciążających go zdjęć i odkrywających prawdę o ukrytej przeszłości pasażera na gapę.

Burbuja, nieświadomy całego napięcia, które panuje wokoło, żyje jedną z jego najszczęśliwszych chwil od kiedy kataklizm miał miejsce. Nieznana dziewczyna zostawiła mu notatkę na obudowie gitary i chce się z nim spotkać w tajemnicy. Burbuja niewinnie nie widzi niczego zmysłowego w tym geście, po prostu uważa, że znalazł nowego przyjaciela. Jednak Salomé nie może uniknąć najgorszych obaw.