Jak finałowa godzina dramatu o inwazji kosmitów się rozwijała, Tom, żona Anne, synowie Hal, Ben i Matt, oraz reszta 2 pułku — plus kilka nowych motocyklistów dowodzonych przez Jeffa Faheya — dotarła do mauzoleum Abrahama Lincolna, gdzie Espheni strzegli coś wielkiego. Podróżując przez tunel, natknęli się na gniazdo świecących (oni zawsze świecą, prawda) jaj super-ekstra-paskudnego Espheni. To miało miejsce tutaj, w czasie wybuchu, jak Tom został oddzielony od reszty swoich wojsk, i zbliżał się sam, stając twarzą w twarz obok odciętej głowy Lincolna z królową Espheni.

Królowa unieruchomiła Toma jakąś mazią, pozostawiając biologiczną broń Dorniya poza jego zasięgiem. Ale właśnie jak królowa chciała wyssać Toma do cna, on chwycił fiolkę i pozwolił, aby jej zawartość znalazła się za pośrednictwem swojego ciała w swojej napastniczce, szybko doprowadzając do wybuchu jej, wraz z wszystkimi jej sługusami. (Te wybuchy przypominały fajerwerki nad pomnikiem Waszyngtona).

Dreszcz zwycięstwa u Toma był jednak krótkotrwały, jak w czasie połączenia się ze swoją jednostką odkrył, że znowu w ciąży Anne umarła, od ran doznanych w czasie podziemnego wybuchu. Powracając do swojej własnej cudownej podróży na księżyc, gdzie został uratowany przez Dorniyę, Tom zabrał Anne do wody, prosząc swoich dawnych wybawców, aby ożywili jego żonę. Tutaj przy brzegu, Tom również miał ostateczne starcie z Popem, który wydał swoje ostatnie tchnienie po tym jak zgodził się na jakiś pokój ze swoim odwiecznym wrogiem i przyjacielem.

W krótkiej sekwencji, przeszliśmy do ceremonii upamiętniania zwycięstwa ludzkości, widząc Toma, żywą Anne, Weavera, Hala (z narzeczoną Maggie) i wszystkich innych schludnie ubranych i w końcu umytych. Teraz emerytowany profesor na nowym Uniwersytecie Narodów Zjednoczonych, Tom daje przemowę, kończąc z podsumowaniem pięcioletniej potyczki — że „Nie jesteśmy sami”.

W następstwie zakończenia serialu, którego producentem był Steven Spielberg, producent wykonawczy David Eick rozmawiał z nami odpowiadając na kilka palących pytań, ujawniając kilka „zaproszeń” do sekwencji w przyszłości, które zostały zagubione na poczcie jak również finałowy zwrot akcji, który wydawał się być zbyt złowieszczy.

Jak dawno temu pojawiliście się z motywacją królowej Espheni, aby zaatakować Ziemię? To było raczej podobne do Spielberga, jak ona posiada trochę tragiczną przeszłość i w ogóle.

Przedstawiłem ten pomysł Spielbergowi w czasie naszych spotkań poza sezonem i spodobało mu się to od razu, wyzywając mnie, aby nasi widzowie kwestionowali to, że może kibicowali złej stronie. Ostatecznie, nie posunęliśmy tego tak daleko, ale rzeczywiście, to zawsze wydawało się mi, że „Wrogie niebo” było przede wszystkim rodzinnym dramatem, i jaki jest lepszy sposób wyjaśniania motywacji wroga niż sugerowanie, że nie są jedyną rasą, która jest zdolna doświadczyć bólu i straty?

Czy powinniśmy wnioskować, że pomysł Toma, aby sprowadzić Anne do wód oceanu/które „pomogły” mu, zadziałał?

Tak, Dorniya ocalił Anne w bardzo podobny sposób, tak sugerowaliśmy, że uratowali Toma (za kamerą) w chwilach pod koniec czwartego sezonu i rozpoczynając piąty sezon.

Czy tutaj była jakaś dyskusja, aby pozostawić Anne martwą, jako jedną wielką cenę, którą Tom musiał zapłacić za ostateczne zwycięstwo ludzkości?

Nie. Między stratami w 2 pułku, które już się nagromadziły, plus faktem, że zabiliśmy naszą nową stałą postać Demarcusa Wolffa (w tej roli Daren A. Herbert), jako przestroga i przypomnienie, że stawki życia i śmierci zawsze były znakiem rozpoznawczym serialu, prawie zabiliśmy Anne i ostatecznie zabiliśmy Pope’a… to wydawało się jakby liczba ciał była wystarczająca jak na finał.

Czy był ktoś jeszcze kto oszukał Kostuchę, gdzie w pewnym momencie został zabity we wcześniejszych szkicach?

Tutaj była wielka rozmowa o pozwoleniu, aby „śmierć” Pope’a w dziewiątym odcinku piątego sezonu była jego ostatecznym pojawieniem się, ale czułem mocno, ze musimy zobaczyć ostateczne starcie Toma i Pope’a w ostatnim odcinku. Mimo wszystko, zawsze symbolizowali czarno-białą naturę ludzkości w wojnie.

Odnośnie tego ostatniego starcia, czy Pope naprawdę spodziewał się, że Tom wyciągnie go z jego nieszczęścia?

Oprócz bycia krytycznym składnikiem (dla mnie) finałowego odcinka, to wydawało się, że Pope — pomimo poddania się swoim mrocznym impulsom w tym sezonie — może być zawsze nieco bardziej odkupiony przez zaoferowanie swojej broni Tomowi. ale oczywiście, spóźnił się; jak Tom mówi: „Skończyłem z zabijaniem”.

Czy tutaj był ktoś kogo chciałeś sprowadzić do ostatniej scenie, ale się nie udało?

W wielu szkicach, mieliśmy powrót takich osób jak Scarlett Byrne (która grała Lexi) i Jessy Chram (Karen), ale budżet i ilość stron okazały się być czymś zbyt trudnym do pokonania.

Czy tutaj była jakaś pokusa, aby zaoferować ostatni kolec jak spoglądamy w niebo? Może pokazanie „gwiazdy” jak złowieszczo się zbliża?

W oryginalnym planie, po tym jak Tom zmiażdżył fiolkę, aby uwolnić robaka Dorniya i zabić królową, widzieliśmy jak robak idzie dalej. Później, po wielkiej przemowie Toma, kamera wznosi się w stronę nieba — „Nie jesteśmy sami” — ale potem powraca na dół, powraca do mauzoleum Lincolna, obecnie opuszczonego, jak mały robak Dorniya wychodzi w nocy. Jednak, ostatecznie postanowiliśmy skończyć z pełną nadziei nutą niż złowieszczą…

Jesteś fanem „Wrogiego nieba”? Może chciałbyś mieć gadżet związany z twoim ulubionym serialem? Kliknij tutaj, aby zobaczyć dostępne produkty.