Poniżej showrunner Kerry Ehrin i członkowie obsady Vera Farminga, Freddie Highmore, Max Thierot i Nestor Carbonell odpowiadają na palące pytania o tym morderczym cliffhnagerze, jak również wielkiej chwili Dylana i Emmy, śmiertelnym przestępstwie Alexa i tym co czeka nas w czwartym sezonie (wskazówka: Highmore w szpilkach).

Więc czy Norman jest teraz w pełni postacią z „Psychozy”?

Ehrin: Tak, w sensie, że każdy kto ma takie zaburzenia psychiczne poddaje się im i próbuje je zwalczyć. Ale on jest tak głęboko w tym jak go widzieliśmy.

Można śmiało powiedzieć, że czwarty sezon będzie zawierał dużo więcej przebieranek?

Ehrin: Tak.

Dlaczego postanowiłaś pozwolić widzom zobaczyć „Normę”/Verę zabijającą Bradley w przeciwieństwie do Normana jako Normy/Freddiego zabijającego Bradley.

Ehrin: Mieliśmy długą rozmowę o tym w pokoju scenarzystów. Ktoś wymyślił: „Co jeśli to Vera [zabije Bradley]?” I pomyślałam o tym przez chwilę, ponieważ [współtwórca] Carlton [Cuse] i ja byliśmy bardzo ostrożni, aby nie dostawać się do obozu za bardzo. Ale jak naprawdę pomyśleliśmy o tym, to stało się bardziej ekscytujące, ciekawe i zabawne. Niestety, to jest to co naprawdę dzieje się w jego mózgu. I celem serialu, w tym momencie, jest dostanie się na pociąg z Normanem tak, abyś mu współczuł.

Wyzwanie obozu będzie się nasilać w czwartym sezonie…

Ehrin: Tak. Ale wyzwania są tym co sprawia, że to jest zabawne. Staram się przypominać sobie: „Jak to by wyglądało jakby naprawdę, naprawdę miało miejsce?” I potem próbuję i zatrzymuję się w tym miejscu… Również, nie mogę się doczekać, aby przebrać Freddiego. [Śmiech]

Pochówek Bradley w morzu — zamierzone odwołanie do „Psychozy”?

Ehrin: Tak. To wydawało się kompletnie odpowiednie w tym czasie, aby uhonorować oryginał z czymś takim. To zostało pięknie nakręcone przez [reżysera] Tuckera Batesa.

Kiedy Norma węszyła w tym psychiatrycznym spa, szybko zdaje sobie sprawę, że tutaj nie było sposobu, aby mogła sobie pozwolić na wysłanie tutaj Normana. A jednak, kiedy wróciła do domu, próbowała to sprzedać Normanowi. Dlaczego tak zrobiła, wiedząc, że to było zbyt kosztowne?

Ehrin: Ponieważ to jest Norma. [Śmiech] Rozpracowała to. Chce się nim zaopiekować i zrobić to co właściwe. I musiała być szczera z nim [w tym momencie] i być jak: „Tutaj byłam. Oto co robiłam. I dlatego ro zrobiłam”. W pewnym sensie, ta emocjonalna potrzeba prawie przyćmiewa rzeczywiste fizyczne realia finansowe.

Max, nigdy nie widziałem Dylana szczęśliwszego niż po jego pierwszym pocałunku z Emmą. Jakie to było, wiesz, uśmiechnąć się po raz pierwszy w serialu?

Thierot: [Śmiech] To było miłe, ponieważ on pragnął być kochany przez swoją rodzinę. To połączenie jest czymś czego naprawdę brakowało mu [w jego życiu]. Miał Jodi Morgan [w poprzednim sezonie], ale to była po prostu seksualna rzecz. [Śmiech] Dla niego wreszcie posiadanie tego szczęścia jest wielką ulgą dla niego.

Kerry, czy jesteś przywiązana do relacji Emmy i Dylana?

Ehrin: Czujemy, że naprawdę pasują do siebie, emocjonalnie. Jak to się rozegra, nie mogę powiedzieć.

Nestor, Alex mordujący Boba Parisa podniósł stawkę znacznie. To pokazało, że jest gotowy zabić dla Normy.

Carbonell: To jest inna linia do przekroczenia, nawet dla niego. Bob nie był moralną osobą, ale Alex miał głębsze powiązanie z nim. To nie było łatwe dla niego, aby go zabić. To również nie było o niczym innym niż chronieniem Normana przed byciem uwięzionym. I idąc jeszcze dalej tym tropem, to ściśle związane jest z jego miłością do Normy.

To wydawało się jakby on był niezdecydowany odnośnie pociągnięcia za spust aż Bob zagrał kartą ojca.

Carbonell: To prawda… Alex absolutnie zmienia się w to czego obawiał się najbardziej, czyli w swojego ojca.

Wracając do ostatniej sceny odcinka, to czuło się jak ten intymny moment Normana/„Normy” był budowany do pocałunku. Czy to coś nad czym kiedykolwiek się zastanawiałaś?

Ehrin: Nie. To na pewno jest [w naszych głowach] jak zrobić to, kiedy i dlaczego, ale nie planowaliśmy tego tutaj.

Vera i Freddie, jakaś dziwność wiedząc, że tutaj jest więcej tego co nadchodzi?

Farmiga: [Śmieje się nerwowo] Nie sądzę. Chciałabym powiedzieć… nie? [Śmiech] Również wiem, że Freddie lubi przekraczać granicę w tym obszarze.

Highmore: [Śmiech] Jak pocałunek pod koniec drugiego sezonu. Jestem pewny, że będą kontynuować to zbliżanie. Nie wiem dlaczego, ale te scenu zawsze sprawiają, że chichocze. To zabawne. To nie jest dziwne.

Farmiga: Sposób w jaki atakujemy te sceny jest z taką samą żarliwością. To zabawne co jawi się widzom i jaki wyrok wydają w tej sprawie. W tych momentach, to po prostu czyste uczucie między matką a synem. To sposób w jaki to gram.

Podobało mi się użycie „Be My Baby” (Ronettes) pod koniec.

Ehrin: Ten pomysł wyszedł z post-produkcji od naszego asystenta Ryana. To specjalna piosenka dla mnie, ponieważ ona była w odcinku „Moonlighting”, co było moją pierwszą pracą. I to był jeden z moich odcinków. To taka romantyczna piosenka. I podobało mi się to w jaki sposób to wiązało się z romansem i szczęściem sytuacji. Norman może być szczęśliwy z fałszywą Normą. To jest „Psychoza”.