„Wiedzieliśmy, że pierwsze trzynaście odcinków [sezonu] będzie o Alicii wciągniętej do polityki, ale co naprawdę chcieliśmy pokazać to była rozbieżność między obrazem samej Alicii a fikcyjnym obrazem tego jak społeczeństwo ją postrzegało. To jest tak dalekie od siebie” — wyjaśnia Robert King. „Ludzie myśleli o niej jak o świętej Alicii, ale ona wiedziała, że miała romans z Willem i wszystkie te inne rzeczy, które miały miejsce. Musieliśmy użyć sfery politycznej, aby przełamać ten wizerunek”.

Jak została tylko godzina w finale, dodał, Alicii „nic nie zostało, w pewnym sensie. Nie ma nawet ludzi biorących pod uwagę jej świętość. Chcieliśmy dostać się tutaj, a nie moglibyśmy jakby tylko pozostała prawnikiem. I to dlatego chcieliśmy zrobić tę polityczną rzecz”.

Michelle King mówi, że ekipa scenarzystów serialu wiedziała od początku szóstego sezonu, że „to był wynik w kierunku którego zmierzamy. To było zabawne, aby oglądać jak Alicia niechętnie pakuje się w politykę, myślę, że to był triumf dla niej, a potem ostatecznie okazało się, że została tak upokorzona — niewiele przez to co zrobiła, ale ostatecznie, ona jest ofiarą. Nie miała nic wspólnego z tym co partia [Demokratów] ostatecznie postanowiła, z tym, że odebrali jej urząd, na który została wybrana”.

Złapaliśmy zespół męża i żony, aby poznać szczegóły finałowej sceny między ledwie śmiertelną Alicią a Kalindą (i czy będą miały fizyczną interakcję), historiach w siódmym sezonie, którym chcieliby poświęcić więcej czas, aby je zbadać i możliwości, że finał zakończy się cliffhangerem.

Zacznijmy od Kalindy: Powiedzieliście w ostatnim wywiadzie, że Archie Panjabi powróci w finale — i to, że odpowiecie na wiele więcej pytań o jej postaci. To mówiąc, miała swoje pożegnanie (w oczywiście tajemniczym stylu Kalindy) i wymknęła się z miasta w „The Deconstruction”. Dlaczego nie skończyliście na tym? Dlaczego powraca?

Robert King: Nie mieliśmy elementu niespodzianki, który mieliśmy z Joshem Charlesem — gdzie tutaj był prawdziwy szok z tym związany. To co chcieliśmy zrobić to było posiadanie niespodzianki w tym, że pożegnanie Kalindy nie było ostatnim odcinkiem — i potem mamy uczucia Cary’ego, które wychodzą z tego: „Naprawdę, to jest to? Czy to jest moje pożegnanie?” Oczywiście wiedzieliśmy, że mamy Archie do końca roku — i była podekscytowana, aby zrobić coś więcej — więc chcieliśmy mieć te małe powtórki. [Śmiech] To nie jest złe, aby być rozczarowanym nagłością odejścia Kalindy w dwudziestym odcinku, ale wiedzieliśmy, że mamy te dwie małe powtórki. I w ten sposób, to było instynktowne. Naprawdę nie mieliśmy planu. W pewnym momencie, myśleliśmy: „Czy to nie byłoby zabawne jakbyśmy zakończyli historię Kalindy o wiele wcześniej niż każdy się spodziewał?” Ale potem historie wypłynęły z tego, a to jest coś co czuło się jakby było najbardziej satysfakcjonujące na dłuższą metę dla fanów.

Jakiego rodzaju pytania o Kalindzie otrzymają odpowiedzi — i może jednym z nich będzie zawartość jej notatki do Alicii?

Robert King: Coś innego niż ta notatka do Alicii to jest to co Alicia i Kalinda myślą o sobie teraz, kiedy obie zostały upokorzone przez doświadczenie ostatnich sześciu lat. Miały w zasadzie zerwanie pod koniec drugiego sezonu. Co czuły odnośnie wszystkiego co miało miejsce, to bym powiedział. Mamy Wallace Shawna w tym ostatnim odcinku, jako prawnika Bishopa, Charlesa Lestera. Tutaj będą kwestie, które porusza, a tylko Kalinda może na nie odpowiedzieć. Czy życie Kalindy jest w niebezpieczeństwie? Pytania takie jak te się pojawią.

Wiele komentarzy odnośnie ostatniego odcinka, „Don’t Fall”, wrażało frustrację fanów, że scena retrospekcji w barze między Kalindą a Alicią była kręcona w taki sposób, gdzie to nie było jasne, że Julianna Margulies i Archie Panjabi były fizycznie obecne ze sobą. Jak możecie odpowiedzieć na tę frustrację?

Robert King: To było zamierzone. [Śmieje się ochryple] To znaczy, przykro nam, jakoś mieliśmy zabawę. Nie chcemy frustrować fanów, ale również chcemy, aby to było jedno całe doświadczenie w czasie roku. Słuchaj, część tego to było to jak Alicia wyobrażała sobie rzeczy, zwykle to jest to ustawienie z dwoma kamerami. Mieliśmy te sceny w stylu „Ferris Bueller”, gdzie ludzie rozmawiali bezpośrednio z kamerą — i to powinno sugerować, że byliśmy w wyobraźni Alicii. Ale myślę — i chcę położyć nacisk na „myślę” — fani będą zadowoleni jak zobaczą ten ostatni odcinek. I wiem, że to trudne, aby zobaczyć kontinuum — to nie jest takie jak „Transparent” czy „House of Cards” czy „Orange Is the New Black”, gdzie możemy ścigać się z odcinka na odcinek. I staramy się użyć tego jak siła serialu, że tutaj jest nieco oczekiwania, przynajmniej dla zagorzałych fanów, między odcinkami. W przeciwnym razie, nie sądzę, że mielibyśmy taką rozmowę. Jeśli możesz ściągnąć je wszystkie o obejrzeć jeden po drugim, mielibyśmy jedną rozmowę: Co było celem całego roku?

Skoro o tym mowa, patrząc wstecz na sezon jako całość — jaka historia was najbardziej uszczęśliwiła?

Robert King: Zacznę z postacią i potem przejdę do tematu. Najbardziej szczęśliwy jestem z rozwoju postaci od aresztowania Cary’ego, co prowadziło do przypadkowego sfałszowania dowodu przez Kalindę, co z kolei doprowadziło do odejścia Kalindy. Tutaj jest silna linia prowadząca od jednego do drugiego. Jedyny sposób w jaki możesz poradzić sobie z 22-odcinkowym sezonem to opowiedzenie jednej historii na początku sezon, a potem drugiej historii w drugiej połowie.Co podoba mi się to, że jedno płynęło prosto do drugiego — jedno powodowało drugie.

Podobał mi się również pomysł, tematycznie, użycia tworzenia filmu i montowania, aby opowiedzieć o czyimś życiu. Bardzo mocno podoba mi się to jak rozwinęliśmy cały rok — przez różne montażownie, które widzieliśmy. Chciałbym grać z tym jeszcze bardziej.

Czy była jakaś historia, z której nie byliście tak zadowoleni — gdzie chcielibyście mieć czas, aby dopracować to czy chcielibyście ponownie to odwiedzić w siódmym sezonie?

Michelle King: Miałam pewne niezadowolenie jako wynik zbyt wielkiego szczęścia — ponieważ David Hyde Pierce był tak wspaniały [jako polityczny rywal Alicii, Frank Prady], chciałabym, abyśmy mogli mieć go jeszcze więcej. Poszedł bezpośrednio grać na Broadwayu, więc nie mogliśmy go mieć w ostatnich odcinkach sezonu — i jeśli o mnie chodzi, to była wielka szkoda.

Robert King: Podoba mi się to co rozwinęliśmy z Christine Baranski i Oliverem Plattem, i chciałbym mieć więcej czasu, aby spędzić przy tym, ale on zamierzał zająć się serialem dla NBC [„Chicago Med”].

Czy Alicia prosząca Finna, aby był jej partnerem w kancelarii kończy ich romantyczne powiązanie?

Michelle King: Nie sądzę, że mogę odpowiedzieć na to.

Robert King: Ostatni odcinek odpowie na to.

Jak zaskoczeni będą widzowie odnośnie tego kto stoi za drzwiami — i jak podekscytowani jesteście, aby się dowiedzieli o tym? Wielu widzów obstawia Kalindę na pierwszym miejscu, „Willa” na drugim, a Lemond Bishop jest na trzecim.

Robert King: [Śmiech] Jesteśmy bardzo podekscytowani tym, aby się dowiedzieli.

Michelle King: To odpowiednik „oglądajcie dalej”.

Cóż, musiałem przynajmniej spróbować uzyskać jakieś wskazówki.

Michelle King: [Śmiech] Przepraszam!

Czwarty sezon zakończył się pukaniem do drzwi — i Alicia nie zobaczyła Willa, ale raczej Cary’ego, co było początkiem rozstania się i powstaniem Florrick-Agos. Piąty sezon zakończył się z pytaniem Eliego o to, aby Alicia startowała na urząd. Czy możemy się spodziewać jakiegoś rodzaju momentu „Bum!” pod koniec niedzielnego finału, który będzie punktem centralnym albo aktywującym wydarzeniem dla siódmego sezonu?

Robert King: Cieszyliśmy się tego rodzaju równowagą pod koniec sezonu, gdzie pukanie do drzwi czy pytanie przygotowuje kolejny rozdział historii Alicii. To nie jest naprawdę cliffhanger, to jest bardziej sposobem, aby dowiedzieć się, gdzie serial może zmierzać. I, tak, zamierzamy kontynuować to pod koniec tego sezonu.