ZERWANIE JEST TRUDNE DO WYKONANIA | Nie raz, ale dwa razy w odcinku Vanessa daje uporczywemu Dorianowi spławienie. Drugim razem, wyjaśnia, że, pomimo rzadkości ich połączenia, odważy się nie kontynuować tego. To jest "zbyt niebezpieczne" - mówi, ponieważ to uwalnia coś w niej co jest "niezdrowe". (Biorąc pod uwagę, że tym czymś jest demon, jest raczej łagodnym ujęciem sedna sprawy!) Kiedy okazuje się nie do końca rozumieć co się dzieje, tym bardziej mniej jak się czuje odnośnie tego, ona całuje go (na pożegnanie) i wyjaśnia: "To odrzucenie". Po tym jak go opuszcza, dalej jest zaskoczony odkryciem, że roni łzę.

ŻYCIE PO MIŁOŚCI | Zachęcony aż nazbyt często przez Maud, Caliban używa scenicznego makijażu, aby spróbować skompensować jego śmiertelną bladość - z katastrofalnymi skutkami. Kiedy go wyśmiewa, zdecydowanie kradnie pocałunek, i zanim się zorientujesz, jest krzyczenie, duszenie i potwór Frankensteina nie ma zarówno pracy jak i domu. Odkąd nie ma miejsca, gdzie może się udać, pojawia się w laboratorium Victora. I, zamiast wydzierać się czy nawet mieć sprzeciw jak jego stwórca przykłada broń do jego głowy, potwór ze złamanym sercem prosi go, aby pociągnął za spust. "Wolałbym być trupem, którym byłem" - mówi - "niż mężczyzną, którym jestem teraz". Wreszcie czują empatię do swojego stworzenia, Victor przyspiesza odejście Brony i postanawia wskrzesić ją, aby spełnić życzenie Calibana i mieć nieśmiertelną koleżankę.

AMERYKAŃKI WILKOŁAK W LONDYNIE | I jakby Ethan nie miał już zbyt wielu rzeczy na głowie, z odejściem Brony, również został wytropiony przez łowców nagród wysłanych przez jego ojca. Za pierwszym razem próbują go ująć, gdzie zostają po prostu lekko pokonani. Ale za drugim razem? Och. Jak grożą, że potraktują go jak małpę, przemienia się w wilkołaka, i... cóż, sądząc po ilości wylanej krwi, to nie kończy się za dobrze dla prześladowców Ethana.

DRACULA? | Na początku, Sir Malcolm przyznaje Vanessie, że nie tylko jest gotowy poświęcić ją dla dobra Miny, ale że może ma nadzieję, że do tego dojdzie. To nie jest dokładnie to co chcesz usłyszeć jak masz zamiar szturmować Grand Guignol w poszukiwaniu wampirów, ale hej, przynajmniej teraz Vanessa wie na czym stoi. Jak się można było spodziewać, teatr jest pełen krwiopijców. I chociaż przez chwilę to wygląda ponuro (szczególnie dla Ethana - dobra sprawa, że te bestie wydają się nie być zainteresowane ugryzieniem kogokolwiek), Sir Malcolm przebija przywódcę stada w sam raz, aby uratować dzień. Er, noc. To wtedy robi się naprawdę ciekawie. Mina się pojawia, cała zdrowa, i radośnie obejmuje Vanessę. Potem jej oczy stają się czarne, a zostaje ujawnione, że nadal jest wampirem. "Przyprowadziłeś ją do mnie" - mówi do Sir Malcolma. "Dobrze się spisałeś". Jednak, właśnie jak zatapia swoje kły w dawnej najlepszej przyjaciółce, Sir Malcolm strzela do niej. "Jestem twoją córkę" - protestuje. "Już mam córkę" - ripostuje. Wyraźnie relacja Sir Malcolma i Vanessy nigdy nie będzie taka sama. (Później, nawet dzielą płaczliwy uścisk). Więc wszystko kończy się dobrze dla nich, potem? Cóż, nie do końca. Zaniepokojona możliwością, hmm, przejęcia, Vanessa idzie do kościoła, aby dowiedzieć się o wykonaniu egzorcyzmów na niej. I, kiedy kapłan wydaje się dość chętny do rozważenia jej prośby, również wskazuje, że bycie dotkniętą przez diabła czyni ją, w dwuznaczny sposób, świętą. Czy chce z tego zrezygnować? Jak to ujmuje: "Naprawdę chcesz być normalna?" Zanim Vanessa może odpowiedzieć, to jest to. Odcinek i sezon się zakończył!

Dobra, twoja kolej. Co myślisz o tym odcinku? Sezonie? Czy byłeś zaskoczony objawieniem tego, że Ethan jest wilkołakiem? Czy byłeś rozczarowany, że nigdy nie widzieliśmy portretu Doriana? Czy jesteś zadowolony, że Brona (jakby) będzie żyła? Napisz w komentarzu!