W Baśniowej krainie, która była… | Królowa Regina opłakuje swoje smutne życie, które, jak chłodno przypomina Rumpelstiltskin, jest jej przeznaczeniem. („Ciemność lubi twój smak!”) Sfrustrowana wali w balustradę, aż ta w końcu puszcza narażając ją na upadek - jednak zostaje przed nim uratowana przez Dzwoneczka. Gdy kobiety zacieśniają więzy przy herbacie (lub grogiem, kto wie), Królowa zwierza się z bycia „królową niczego” i że farsą jest jej małżeństwo. Dzwoneczek mówi że może pomóc jej znaleźć nową miłość, magiczny pył jej nigdy nie zawiódł. Ale po tym jak, Dzwoneczek wskazuje na mężczyznę z wytatuowanym lwem (później odkrywamy, że to Robin Hood), jako tego który może dać jej radość, Królowa wpada w panikę i ucieka. Mając na marne ściągnięty magiczny pył od już irytowanej Niebieskiej Wróżki, Dzwoneczek czuje, że ma przycięte skrzydła, a to powoduje u niej dość trwały uraz.

W Baśniowej Krainie, która trwa... | Neal szperał wokół miejsca swojego ojca, szukając czegokolwiek, co mogłoby aktywować portal do Nibylandii – „fasolki, magiczne lutra, rubinowe pantofelki…” – potem, zapala mu się lampka na moment przed tym jak został przedstawiony młodszemu synowi Robina Hooda, Rolandowi. Chłopiec później przywołuje Cień mówiąc: „Wierzę”, w momencie gdy Neal łapie ubrudzonego atramentem łobuza i zaczyna podróż do innej rzeczywistości. Plan działa i Neal zostaje wrzucony w Nibylandii pod stopy Felixa: „Witaj ponownie, Baelfire… Piotruś Pan będzie bardzo szczęśliwy gdy cię zobaczy!”

Zanim Neal wyruszył, zmartwiony czy uda mu się odzyskać miłość Emmy, dzieli się tym z Mulan: “Gdy kogoś kochasz, nie chowasz tego dla siebie. Mówisz o tym”. Później, Mulan rusza prosto do Aurory („Jest ktoś, z kim muszę porozmawiać zanim będzie za późno” - mówi Robinowi Hoodowi), ale zanim może wyjawić swoje wyznanie, Aurora wyznała, że ona i Philip spodziewają się dziecka. Mulan gratuluje jej, ale prywatnie jest zdruzgotana,  płacząc jak dołącza do wesołej gromadki Robin Hooda.

W Nibylandii… | Gdy Piotruś Pan przenosi swój obóz, świecąca mapa Emmy jest średnioużyteczna, a oferta magii Reginy pozostaje („Czy ty w ogóle słuchasz?), Hak sugeruje, że powinni poszukać „wewnętrznego źródła” na wyspie: Dzwoneczka. Regina spekuluje, i ostatecznie – po sugestii, że ona i Emma powinny wykorzystać swoje magiczne umiejętności – zwierza się jej, że ona i Dzwoneczek mają „skomplikowaną historię”, która może powstrzymać wróżkę przed udzieleniem pomocy. Okazuje się, że Dzwoneczek śledził Reginę i znokautował ją za pomocą maków i zaciągnęła ją do jaskini. Wyczuwając nową, mroczną postawę Dzwoneczka, Regina wyrywa się i oferuje jej własne sczerniałe serce. Ostatecznie, Dzwoneczek docenia to, bo może zmiażdżyć je w popiół, co byłoby punktem bez powrotu. Dzwoneczek, choć bez magii, zgadza się pomóc Emmie, Hakowi i przy tym infiltrować legowisko Piotrusia Pana, choć lepiej, żeby mieli dobry plan, ponieważ mają tylko jeden strzał.

Gdzieś indziej w Nibylandii | Piotruś Pan skłania Henrego, by był jak Wilhelm Tell i strzelił zatrutą strzałą w jabłko na czubku głowy Felixa, ale Henry zmądrzał i zwrócił swój łuk w stronę Piotrusia Pana (choć mało skutecznie). Piotruś Pan pokazuje później Henremu rysunek Prawdziwego Wierzącego, wyjaśniając, że prawdopodobnie Henry, nie Emma, jest Zbawicielem, i to, wraz z jego wiarą i wyobraźnią może pomóc ocalić magię wszędzie… Hak odkrywa, że Książe z Bajki został ranny/zatruty przez Dreamshade, ale ukrywa to przed pozostałymi.