Kilka wymiotów Felicity i kilka daremnych poszukiwań wyspy później, Diggle i „blond informatyczną ekspert” przekonali Olivera, aby wrócił do domu i był po stronie swojej matki jak będzie stała przed sądem za uruchomienie Przedsięwzięcia i by pomógł Queen Consolidated odeprzeć przejęcie przez Isabel Rochev (Summer Glau).

Chociaż nie jest wystarczająco dorosła, aby się napić, Thei jakoś udaje się prowadzić Verdant – klub nocny – kiedy nie słucha kazań Roya „Czego mi brakuje we wzroście nadrabiam w rozumie” Harpera na temat jego prawdopodobnego „życzenia śmierci” czy słuchania jak namawia ją do odnowienia kontaktów z matką.

W następstwie Przedsięwzięcia i przy braku obecności strażnika, Starling City padło ofiarą zakapturzonych naśladowców, chcących odzyskać to, co stracili – o czym świadczy zdarzenie na gali, gdzie Laurel rozpłaszczyła jednego rabusia (choć na próżno). W związku z tym po wielomiesięcznym ochłodzeniu relacji, Laurel mówi Oliverowi, że żałuje przespania się z nim i lamentuje nad utratą Tommiego. Oboje chcieliby cofnąć czas, ale jak zauważa Laurel „Nie możemy zawrócić”.

W swoim pierwszym założeniu by uratować Queen Consolidated, Oliver spotyka się z Rochev, która jest tak samo zadziorna jak bogata. („Przepraszam, za spóźnienie”. „Na to spotkanie, czy na swoją karierę w biznesie?” I: „Odkąd stałeś się specjalistą w rzucaniu studiów…”). Ona i Oliver posiadają po 45% w Queen Consolidated, pozostawiając 10% udziałów w akcjach, a Oliver nie ma dość środków by je wykupić. Spotkanie zostaje zakłócone przez zakapturzonych rabusiów, zdeterminowanych by przenieść walkę do budynku Queen Consolidated. (Ulotna sekwencja w dużej mierze istnieje by doprowadzić do Oliviera/Felicity w brawurowej akcji, chociaż też wprowadza przemyślenia Olivera o jego sytuacji „zabij lub zgiń” ciążącej mu jako mścicielowi). Równolegle z tym wszystkim pojawiają się wspomnienia z wyspy, gdzie Oliver brutalnie pobił nowego intruza podczas ratowania Shado.

Gdy zakapturzeni atakują Verdant, tym razem bez celu i raczej nieudolnie, wielu z nich udaje się coś osiągnąć – porywają Thee. Tak więc, następnym przystankiem Olivera jest kryjówka Strzały, gdzie Felicity „zrobiła kilka ulepszeń” (jednak pozostawia drążek do ćwiczeń, ponieważ, wiesz: „Lubię patrzeć jak to robisz”). Felicity trzaska i stuka w klawisze jak w kościele, więc Oliver chwyta swój seksowy tradycyjnie wykonany łuk i spuszcza łomot bandziorom obecnym, jak w biblijnych proporcjach (gdy nieprawdopodobnie chwyta/ratuje jednego faceta, który został wysłany na strzałę wystrzeloną z odległości 10 stóp).

Wpadając na siebie na nagrobku Tommiego, Oliver i Laurel zgadzają się, że nadal się wzajemnie potrzebują w życiu. Wówczas Laurel przekazuje swoje stanowisko na temat śmierci Tommiego w „krzyżowym ogniu dwóch łuczników” i wraz ze śmiercią Malcolma, jest zdeterminowana by pomóc swojemu szefowi, zastępcy prokuratora okręgowego Adamowi Donner złapać ostatniego żyjącego łucznika.

Wraz z wizytą Olivera u Moiry w Iron Hights, Thea odkrywa w końcu w sobie, że chce zobaczyć matkę. „Chcę cię nienawidzić. Naprawdę się starałam” - mówi córka przez łzy. „Ale nie mogę, nie mogę, mamo”.

Wracając do Sali konferencyjnej, Isabel zakłada, że ma przewagę, skoro Oliver nie ma środków. Pojawia się Waltera Steel, który jest Dyrektorem Finansowym Banku Narodowego Starling – który wykupił pozostałe udziały. „Wiem, że specjalizuję się porzucaniu ale jestem pewien, że uczyni nas to partnerami.”, Oliver naskakujący na potentatkę wyraźnie jej zaimponował.

Premiera kończy się dwoma zachwycającymi momentami. Po pierwsze Roy stara się (ale bezskutecznie) przerwać bandycki napad, tylko by zobaczyć jak Czarny Kanarek kończy za niego pracę. („Skąd do diabła jesteś?” W rzeczy samej). Później w kryjówce Strzały, Oliver mówi: „Jeśli zamierzamy to zrobić… muszę stać się człowiekiem, którym Tommy miał nadzieję, że się stanę. Miasto nadal potrzebuje ratunku i to nie z ręki ‘zakapturzonego’. A nie jakimś mścicielem, który wykreśla nazwiska z listy”. Diggle mówi: „Ono potrzebuje bohatera… Jak chcesz być nazwany?” Koniec.