W Baśniowej Krainie, która była… | Po kolejnej wizycie Księcia z Bajki/Śnieżki/szkatułki/pocałunku/świstu! widzimy Królową, która uzyskała informację (od szyderczego/nieco roztrzepanego Magicznego Zwierciadła), że jej przeciwnik pokonał ją po raz kolejny. Regina zaoferowała Księciu z Bajki umowę: jeżeli zrzeknie się swoich roszczeń do królestwa, pozwoli mu żyć spokojnie na farmie. Kiedy Śnieżka próbuje udaremnić tę umowę, Regina zapowiada, że zabije jednego lojalnego poddanego za każdy dzień opóźnienia.

Po przesłuchaniu przez Krasnoludów w kwestii jego planu („Ta rzeźbiona broda nas nie oszuka”) Książe z Bajki pyta Titeliturego czy pomoże mu przekonać Śnieżkę do walki. Później, Książe z Bajki pokazuje Śnieżce miecz wbity w skałę – Excalibur, jak twierdzi – i zaprasza ją do wydobycia go, co jej się udaje. Gdy wróciła Regina, aby znów ich prześladować, nowa poczucie przeznaczenia Śnieżki popycha ją aby uderzyć w Królową, pisząc krwią: „To moje królestwo i będę o nie walczyć!” I będzie musiała, gdy spotkamy się na polu bitwy, syczy Regina. Gdy Śnieżka znalazła Titeliturego by uwolnić go od wszystkich długów, ten śmieje się, że jej „Excalibur” jest fałszywy, że Książe z Bajki ją oszukał, aby była bardziej odważna i śmiała.

W Nibylandii… | Rumpel odrywa swój cień i zleca mu ukrycie jego sztyletu, nawet przed nim samym. Później Rumpel łapie złodzieja i zdaje sobie sprawę, że jest to Bella - albo przynajmniej jej wizja, którą jego psychika przywołała ze Storybrooke. Rumpel dzieli się swoim strachen, że jest tchórzem, jak jego ojciec i nęci go by oddać Henrego Piotrusiowi, aby uniknąć swojej „ruin”y. Bella radzi mu by nie popełniał tych samych błędów, które popełnił przy Bae.

Tymczasem, reszta bandy przemierza dżunglę, początkowo byli prowadzeni przez Haka, który zna ten teren, a przynajmniej kiedyś znał. Gdy rozbijają na noc obóz, Emma zostaje zbudzona przez Piotrusia Pana, który podaje jej mapę, którą będzie mogła odczytać, gdy tylko przestanie zaprzeczać kim naprawdę jest. Po tym, jak Emma starała się przypomnieć coś bez skutku, Regina rzuciła czar na mapę, by zawiodła ich do Piotrusia Pana - albo, jeżeli to się wyda, w pułapkę. Po bójce z Straconymi Chłopcami, Piotruś Pan powtarza Emmie, że nadal zaprzecza swojej prawdziwej tożsamości.

Śnieżka spytała Emmę, dlaczego zamarła w trakcie bójki. Emma odpowiedziała, że to dlatego, że zobaczyła w oczach Straconych Chłopcach coś, co dawniej widziała w swoich, jako przybranego dziecka: rozpacz. Przypomniała sobie, jak kiedyś płakała przed snem, życząc sobie by jej rodzice wrócili po nią. „Na tej wyspie, nie czuję się jak bohater, zbawiciel, czuję się jak… sierota”. I wraz z tym słowem, tusz na mapie nagle się pojawił z poręcznie oznakowanymi miejscami, takimi jak „Tajemna Kryjówka Piotrusia” czy „Zatoka Piratów”. Przed zakończeniem godziny, Piotruś Pan ostrzega Emmę, że dopóki nie odnajdzie Henrego, on nie będzie chciał odejść. Dodaje również „Nie tylko będziesz się czuć jak sierota, ale w ogóle nią będziesz” – jak Książe z Bajki, prywatnie, przyznaje nam, że w bitwie odniósł ranę od miecza skażonego Dreamshade, skazując go na powolną i bolesną śmierć.

Na planie „Dawno, dawno temu” | „Dreamshade jest paskudnym układem” – podzielił się Josh Dallas z dziennikarzami w zeszłym tygodniu.” A Książe z Bajki ma dość duży sekret ukryty w rękawie”. Jeżeli chodzi o objawy zatrucia, książę, może je prezentować stopniowo, tak jakby trucizna powoli działala, „Myślę, że to zmieni jego osobowość, ponieważ zmienia jego sposób myślenia” - mówi Dallas. „Żyje niejako pod dwoma postaciami wobec niektórych osób”. Jako bohater grupy, ale wybrał, aby nie dzielić się swoim stanem z każdym, „To będzie dla niego test, a to jest sposób w jaki działa Nibylandia. Nibylandia testuje wszystkie postacie”.

Warte zauważeni cytaty:

* „Mary Margaret brzmi formalnie. Możesz mówić mi mamo”.

* „Jeśli woskowate wąsy i trwała są w twoim typie”.

* „Naprawdę chcesz to poślubić?”

* „Zaczynam mieć cię po swojej stronie. Czuję to”.

* „Powiedzieć co?” „Słowo na ‘w’”.

* „Pamiętasz co zrobiłem Rufio…?”

* „Więc kim naprawdę jesteś?” „Chyba nie chciałbyś wiedzieć”. „Może chciałbym”.