Czy zawsze wiedziałeś jaki będzie los Sully?

Twórczyni serialu Ann Biderman jest jedną z moich najstarszych najlepszych przyjaciółek na tym świecie, wystąpiłem w serialu tylko dlatego, że mnie o to poprosiła. Kiedy rozmawialiśmy o tym, powiedziałem „Cholera, nie chcę grać w drugim sezonie”. To nie to, że nie chciałbym, bo podobało mi się to. Uwielbiam Lieva [Schrebera] i Jona Voighta – jest powodem, dla którego stałem się aktorem. Mówił mi o tym jak być aktorem, kiedy byłam na studiach. Widział moją grę. Ale w serialu nie mógł występować najbardziej poszukiwany przez FBi mężczyzna, który chodzi i zabija ludzi. To byłaby zła historia. Dlatego Sully musiał odejść.

Dlaczego Sully zaufał Mickeyowi?

Tak sobie to tłumaczę – był zamknięty przez 20 lat i w końcu mógł rozprostować nogi i położyć palec na spuście, dlatego częściowo stracił czujność. Jest też inna opcja, skoro był poza światem przez 20 lat, może jakaś część niego nadal wierzyła, że istnieje jeszcze odrobina honoru.

W jaki sposób Sully zdobył ten nikczemny bostoński akcent?

Chciałbym powiedzieć, że jestem geniuszem, ale wychowałem się na Rhode Island, byłem więc blisko. Szczerze, walczyłem z tym, co jest zaskakujące ponieważ chodziłem do MIT, a to jest przecież w Bostonie. To tak samo jak ludzie mówią z południowym akcentem, on zmienia się z miasta do miasta. Pracowałem więc z bardzo profesjonalnym i bardzo utalentowanym trenerem, ona była z nami cały czas. Ciężko nad tym pracowałem, tak jak każdy inny. To jest szczególnie ważne dla głównym bohaterów – a ja pojawiałem się w prawie każdym odcinku – ponieważ główni bohaterowie prawie żyją akcentem. Było ciężko, ale taki był cel. Odniosłem pewien sukces. Ironiczne jest to, że dla mnie było to cięższe, bo dorastałem blisko tego akcentu, ale nie z nim. Mój akcent był tuż obok, a to naprawdę trudne nauczyć się tak bliskiego akcentu.

Nie pracowałeś wiele ostatnio, dlaczego?

Miałem ciężki czas w moim życiu. Moja matka umierała przez cztery lata i zrezygnowałem z pracy, aby być z nią. W pewien sposób, nie chciałem już więcej pracować. Nie miałem wiatru w żaglach. To był bardzo ciężki czas, widzieć jak ktoś kogo kochasz tak bardzo cierpi. Kochałem ją bardzo i to była ogromna strata dla mnie. I wtedy poszedłem do pracy ponownie, to miłe pracować z osobami, które lubisz i które znasz. Uwielbiam Jona Voight i Stevena Bauear. Ann jest moją najdroższą przyjaciółką. To wspaniale kręcić sceny z ludźmi jak oni.

Jesteś więc gotowy na wielki powrót Jamesa Woods?

Szczerze, mój agent nienawidzi mnie, ponieważ żartuję, że odszedłem na emeryturę, ale w pewnych okolicznościach powrócę triumfująco. Jedną z nich jest to, ze nigdy nie chcę kręcić serialu przez bardzo długi czas. Uwielbiałem mój ostatni serial i ludzi z którymi przyszło mi pracować. Uwielbiam „Raya Donovana” i ludzi z którymi przy nim pracuję. Ale robić te same rzeczy przez bardzo długi czas, to naprawdę trudne.

Czy są jakieś seriale telewizyjne, w których chciałbyś zagrać?

Uwielbiałem „Dochodzenie”. Rozmawialiśmy także o tym, abym pojawił się w serialu, problemem było, że kręcono go w Vanvouver i nie chciałem być tam codziennie, kiedy pada deszcz. Ale seriale kablówek kuszą mnie, ponieważ to jest to, na czym opierała się moja kariera jak robiłem filmy. Mamy gry komputerowe, które są jak filmy. Zapytałem mojego przyjaciela: „ Powiedz mi o co chodzi w jakimś z wielkich filmów?”, nie umiał mi odpowiedzieć. W serialach wspaniałe jest to, ze historia może być bardziej rozciągnięta w czasie. W moim ostatnim serialu powiedziałem: „Dlaczego nie nakręcimy czegoś więcej na temat mojej serialowej córki Danielle? Dlaczego nie zrobimy trzy częściowego odcinka, w którego tle będzie paliła trawkę po raz pierwszy?”. Odpowiedzieli „Nie możemy zrobić tak, to będzie poza porządkiem, ludzie nie zrozumieją”. W serialach wspaniałe jest, ze można wiele zbudować wokoło jednej postaci.

Twój ostatni odcinek w „Ray Donovan” został wyemitowany obok rozdania Emmy. Czy oczekujesz, ze pojawisz się na ceremonii w przyszłym roku?

Mam cztery nagrody Emmy. Ale chciałbym mieć kolejną nominację. To było naprawdę uhonorowanie mnie. Naprawdę mnie to porusza, kiedy ludzie doceniają moją pracę. Szczerze, jestem naprawdę wdzięczny. Ale w mojej skromnej opinii jako widz serialu, nie mogę sobie wyobrazić, aby Jon Voight nie został nominowany jako najlepszy aktor. Ale ja jestem gościnnym aktorem, to inna kategoria. To byłoby świetne i mam nadzieję, że się wydarzy.